Oficerowie le Grande Armée polegli lub zmarli podczas kampanii 1806-1807
BECKLER, (Louis) Ur. 16 Sierpień 1766, Soultzmatt (Haut-Rhin); W służbie wojskowej od 1785 (kanonier w pułku artylerii de Toul, od 1791 7 pułk artylerii); W Armii Północy (l'Armée du Nord): 1792-1793; Podporucznik 2-giej kompanii saperów: 23 Sierpień 1793; Porucznik 4-tej kompanii saperów: 15 Listopad 1793; Kapitan 8-mej kompanii 2-go batalionu saperów: 5 Marca 1794; W Armii Sambry i Mozy (l'Armée de Sambre-et-Meuse), odznaczył się w bitwie pod Fleurus: 26 Czerwca 1794; ADC generała Lefebvre: 17 Luty 1797; Razem z generałem Lefebvre w Armii Moguncji (l'Armée de Mayence), Dunaju (l'Armée du Danube); Kapitan 23 pułku kawalerii: 8 Styczeń 1799; Szef szwadronu 23 pułku kawalerii: 25 Marca 1799; W Armii Renu (l'Armée du Rhin): 1800; Szef brygady (pułkownik): 18 Kwiecień 1800; Mianowany przez Piewszego Konsula szefem brygady 13 pułku kawalerii: 6 Lipiec 1800; Szef brygady 8 pułku dragonów: 28 Listopad 1800; Kawaler Legii Honorowej: 11 Grudzień 1803; Oficer Legii Honorowej: 14 Czerwiec 1804; Na czele 8 pułku dragonów wziął udział w kampaniach 1805 i 1806; Zginął w bitwie pod Nasielskiem, 24 Grudzień 1806.
BINOT, (Louis-François): 103] Ur: 7 Kwiecień 1771, Paryż; Żołnierz w batalionie ochotników sekcji Arsenału (de la section de l'Arsenal) (9-ty battalion paryski): 1 Wrzesień 1792; Kapral: 5 Wrzesień 1792; Sierżant grenadierów: 11 Listopad 1792; W Armii Północy (l'Armée du Nord), Mozeli (l'Armée de la Moselle): 1792-1794; Sierżant-major grenadierów: 12 Styczeń 1793; Adiutant-podoficer: 4 Kwiecień 1794; W Armii Sambry i Mozy (l'Armée de Sambre-et-Meuse): 28 Czerwiec 1794; Podporucznik w 181 półbrygadzie piechoty: 8 Lipiec 1794; ADC generała Friant: 18 Sierpień 1794; Porucznik-adiutant: 3 Kwiecień 1795; Razem z generałem Friant przeszedł do Armii Włoch (l'Armée d'Italie): Styczeń 1797; Wziął udział w forsowaniu Piave i Tagliamento: 16 Marzec 1797; Mianowany przez generała Bonaparte, kapitanem ADC generała Friant: 21 Marzec 1797; W Armii Wschodu (l'Armée d'Orient): Maj 1798; Wziął udział w wyprawie do Egiptu: 1798-1801; Szef szwadronu-adiutant: 3 Styczeń 1800; Mianowany prowizorycznie szefem brygady (pułkownik) ADC generała-en-chef Menou: 19 Sierpień 1801; Wrócił do Francji: koniec 1801; Zatwierdzony stopień szefa brygady (pułkownika): 28 Luty 1802; Adjutant-commandant: 30 Kwiecień 1802; Razem z generałem Decean w Indiach Wschodnich: 30 Lipiec 1802; Przeszedł do Departamentu Marynarki (département de la Marine): 27 Sierpień 1803; Razem z 200 ludźmi bronił Pondichery, zmuszony kapitulować, wrócił do Francji: 25 Sierpień 1804; W dyspozycji Departamentu Wojny (département de la Guerre): 23 Wrzesień 1804; W obozie wojskowym w Saint-Omer: 2 Marzec 1805; Szef sztabu 1 dywizji (Saint-Hilaire) w 4 korpusie Wielkiej Armii: 24 Wrzesień 1805; Uczestniczył w kampaniach w Austrii, Prusach i w Polsce: 1805-1807; Odznaczył się pod Austerlitz: 2 Grudzień 1805; Komendant Legii Honorowej: 25 Grudzień 1805; Wiceszef sztabu 4 korpusu (Soult) Wielkiej Armii, na miejsce Lometa: 27 Wrzesień 1806; Generał brygady: 22 Listopad 1806; W 7 korpusie Wielkiej Armii (Augereau): 31 Grudzień 1806; Zginął 8 Lutego 1807 w bitwie pod Preussisch-Eylau.
BONNET d'HONNIERES, (Joseph-Alphonse-Hyacinthe-Alexandre de) Ur: 11 Marzec 1764, Valréas (Vaucluse); W służbie wojskowej od 1780; Kapitan 71 pułku piechoty: 15 Wrzesień 1791; W Armii Mozeli (l'Armée de la Moselle): 1792-1793; W 132 pólbrygadzie piechoty (reorganizacja pierwszego amalgamatu): 5 Kwiecień 1794; W Armii Sambry i Mozy (l'Armée de Sambre-et-Meuse): 1794-1797; Ranny podczas forsowania Renu pod Düsseldorfem: 5 Wrzesień 1795; Szef batalionu 108 pólbrygady piechoty: 1 Listopad 1796; ADC generała Kléber: 6 Listopad 1796; Mianowany prowizorycznie przez generała Hoche szefem brygady (pułkownikiem) 9 półbrygady lekkiej: 30 Kwiecień 1797; Nie otrzymując potwierdzenia stopnia szefa brygady, wziął udział w ekspedycji do Irlandii: 21 Lipiec 1798; Dostał się do niewoli na pokładzie Le Hoche podczas drugiej ekspedycji do Irlandii dowodzonej przez generała Hardy: 12 Październik 1798; Wrócił do Francji po wymianie jeńców: Czerwiec 1799; Mianowany prowizorycznie przez generała Moreau, szefem brygady 51 półbrygady piechoty liniowej: 24 Lipiec 1800; Potwierdzono stopień szefa brygady (pułkownika): 9 Sierpień 1800; W Armii Renu (l'Armée du Rhin): 1799-1801; Zatwierdzony przez konsulów jako szef brygady 51 półbrygady piechoty liniowej: 21 Październik 1800; Wziął udział w bitwie pod Hohenlinden: 3 Grudzień 1800; W obozie wojskowym w Brugii: 1803-1805; Oficer Legii Honorowej: 14 Czerwiec 1804; Służył ze swoim pułkiem w 3 korpusie Wielkiej Armii, w dywizji Bisson w Austrii: 1805; Generał brygady: 24 Grudzień 1805; Dowódca 2 brygady w 1 dywizji (Morand) w 3 korpusie Wielkiej Armii: 13 Marzec 1806; Wziął udział w kampanii w Prusach: 1806, ranny pod Auerstadt: 14 Października 1806; W kampanii w Polsce: 1807, uczestniczył w bitwie pod Gołyminem: 26 Grudzień 1806; Zmarł 11 Marca 1807 w Kisiten (Prusy-Wschodnie) na skutek ran (ranny kulą kartaczową w lewe ramię) odniesionych w bitwie pod Preussisch-Eylau 8 Lutego 1807.
BOURBIER, (Jean-Louis-André) Ur. 28 Listopad 1773, Marle (Aisne); Zaciągnął się do Gwardii Narodowej Marle: 1 Styczeń 1790; Podporucznik 5 pułku dragonów: 17 Czerwiec 1792; W Armii Północnej (l'Armée du Nord): 1792-1793; Porucznik: 2 Listopad 1793; W Armii Ardenów (Ardennes) i Sambry i Mozy (Sambre-et-Meuse): 1794-1795; W Armii Włoch (l'Armée d'Italie): 1796-1797; Kapitan: 11 Lipiec 1798; Szef szwadronu 5 pułku dragonów: 2 Luty 1800; Major 10 pułku dragonów: 29 Październik 1803; W Gwardii, jako szef szwadronu strzelców konnych gwardii: 2 Luty 1804; Oficer Legii Honorowej: 14 Czerwiec 1804; Wziął udział w kampanii 1805 i w słynnej szarży kawalerii gwardii pod Austerlitz: 2 Grudnia 1805; Pułkownik 11 pułku dragonów: 18 Grudnia 1805; Wziął udział w kampaniach 1806 i 1807; Zmarł: 9 Lutego 1807 w Landsberg (Górowo Iławeckie) na skutek rany odniesionej w przeddzień bitwy pod Preussisch-Eylau, 7 Lutego 1807.
CAMPANA, (François-Frédéric) Ur: 5 Luty 1771, Turyn (Piemont); Elew Szkoły Artylerii w Turynie: 5 Luty 1782; Przeszedł na służbę Francji: 20 Maj 1794; W Armii Włoch (l'Armée d'Italie): 1794-1801; Podporucznik w sztabie generała Masseny: 30 Maj 1794; Porucznik, w sztabie Armii Włoch (l'Armée d'Italie): 22 Październik 1794; Kapitan w korpusie cudzoziemskim (corps étranger): 24 Wrzesień 1795; Komendant korpusu cudzoziemskiego (corps étranger): 1 Listopad 1795; ADC generała Victor: 23 Listopad 1795; Ranny pod Loano: 24 Listopad 1795; Kapitan w 18 półbrygadzie piechoty: 29 Maj 1796; ADC generała Masseny: 5 Luty 1798; W Armii Rzymu (l'Armée de Rome), ADC generała Brune: 21 Marzec 1798; Mianowany prowizorycznie szefem batalionu przez generała Joubert: 21 Grudzień 1798; Mianowany przez generała Joubert adjutant-général wojsk piemonckich: 2 Styczeń 1799; Szef sztabu dywizji francuskiej stacjonującej w Piemoncie: 21 Marzec 1799; Szef sztabu dywizji kawalerii w Armii Włoch (l'Armée d'Italie): 30 Czerwiec 1799; W sztabie generała Joubert: 5 Sierpień 1799; Adjutant-général na słuzbie Francji w Armii Włoch (l'Armée d'Italie): 12 Wrzesień 1799; W sztabie generała Masseny podczas oblężenia Genui: Kwiecień 1800; W dywizji generała Loison: Listopad 1800; Zatwierdzony przez konsulów stopień adjutant-commandant (pułkownik): 2 Styczeń 1801; Prefekt departamentu Marengo: 7 Sierpień 1801; Wycofał się ze służby wojskowej: 23 Wrzesień 1801; Generał brygady: 4 Maj 1805; W korpusie rezerwowym piechoty formującym się w Lille: 19 Maj 1805; Dowódca 2 brygady w 2 dywizji (Gazan) w 5 korpusie Wielkiej Armii: 29 Sierpień 1805; Uczestniczył w kampaniach w Austrii, Prusach i w Polsce: 1805-1807; Odznaczył się pod Dürrenstein: 10 Listopad 1805; Komendant Legii Honorowej: 25 Grudzień 1805; Odznaczył się pod Jeną: 14 Października 1806; Poległ 5 Lutego 1807 w bitwie pod Ostrołęką.
CHEVALLIER, (Antoine-Louis) Ur. 1 Maj 1761, Paryż; Kapitan 2-go batalionu ochotników Loire-Inférieure: 6 Sierpień 1792; W Armii Wschodnich Pirenejów (l'Armée des Pyrénées Orientales): 1793; Dostał się do niewoli podczas kapitulacji fortu Bellegarde: 24 Czerwiec 1793; Uwolniony: koniec 1795; ADC generała La Genetiere, gubernatora Gujany francuskiej: 3 Luty 1796; Szef batalionu: 4 Marzec 1796; Po powrocie do Francji (12 Grudzień 1797), ADC generała César Berthier: 9 Maj 1798, ADC generała Grouchy: 5 Listopad 1798; Wziął udział w kampanii we Włoszech, ranny w bitwie pod Novi: 15 Sierpnia 1799; Podinspektor przeglądów w Paryżu: 18 Październik 1800; Adjutant-commandant (pułkownik): 22 Grudzień 1803; Kawaler Legii Honorowej: 5 Luty 1804; Oficer Legii Honorowej: 14 Czerwiec 1804; W sztabie Armii Wybrzeża Oceanu (l'Armée des Côtes de l'Océan): 1804-1805; W sztabie Wielkiej Armii podczas kampanii 1805-1806; Zmarł: w Stettin (Szczecin), 11 Października 1807 na skutek złamania lewej nogi podczas wypadku (upadek z konia?).
CORBINEAU, (Claude-Louis-Constant-Esprit-Juvénal) Ur: 7 Marzec 1772, Laval (Mayenne); Brat generała Jean-Baptiste- Juvénal Corbineau; W służbie wojskowej od 1788; Podporucznik 3 pułku dragonów: 15 Wrzesień 1791; ADC generała d'Harville w Armii Północy (l'Armée du Nord): 19 Wrzesień 1792; Porucznik 3 pułku dragonów: 12 Październik 1792; W Armii Północy (l'Armée du Nord), Mozeli (l'Armée de la Moselle): 1792-1794; Kapitan, w Belgii pod dowództwem generała Dumouriez: 4 Maj 1793; Ranny pod Wattignies: 16 Październik 1793 i pod Beaumont: 26 Kwiecień 1794; W Armii Sambry i Mozy (l'Armée de Sambre-et-Meuse): 1794-1796; Ponownie ADC generała d'Harville: 20 czerwiec 1795; Szef szwadronu, w sztabie generała Hoche w Armii Wybrzeża Oceanu (l'Armée des Côtes de l'Océan): 20 Kwiecień 1796; W kawalerii Legionu Francji (la légion des Francs): 1 Październik 1796; Wziął udział w ekspedycji do Irlandii, następnie w Armii Sambry i Mozy (l'Armée de Sambre-et-Meuse): 1797; W Armii Niemiec (l'Armée d'Allemagne) jako guid generała Augereau: 22 Październik 1797; W 7 pułku huzarów w Armii Szwajcarii (l'Armée d'Helvétie): 28 Lipiec 1798; Mianowany prowizorycznie przez generała Massenę szefem brygady (pułkownikiem) 5 pułku strzelców konnych: 20 Wrzesień 1799; Potwierdzony stopień prowizoryczny szefa brygady 5 pułku strzelców konnych przez Dyrektoriat: 19 Październik 1799; Szef brygady (tytularny) 5 pułku strzelców konnych: 10 Luty 1800; W Armii Renu (l'Armée du Rhin): 1800-1801; Ranny pod Hohenlinden: 3 Grudzień 1800; W garnizonie Moguncji i Koblencji: 1801-1803; W Hanowerze pod dowództwem marszałka Bernadotte: 1804-1805; Koniuszy cesarzowej (écuyer cavalcadour de l'Impératrice): 6 Marzec 1805; W brygadzie generała Marizy w 2 dywizji (Kellermann) w 1 korpusie Wielkiej Armii: 17 Wrzesień 1805; Odznaczył się pod Austerlitz, ranny: 2 Grudzień 1805; Komendant Legii Honorowej: 25 Grudzień 1805; Generał brygady: 12 Wrzesień 1806; Adiutant Napoleona: 1806-1807; Uczestniczył w kampaniach w Prusach i w Polsce: 1806-1807; Odznaczył się pod Gołyminem: 26 Grudzień 1806; Poległ 8 Lutego 1807 w bitwie pod Preussisch-Eylau.
DAHLMANN, (Nicolas) Ur: 7 Listopad 1769, Thionville (Moselle); W służbie wojskowej, jako dziecko pułku (enfant de troupe) od 1777 w pułku kawalerii Dauphin (od 1791, 12 pułk kawalerii); Brygadier (kapral): 25 Styczeń 1790; Żołnierz w pułku Alsace (od 1791, 53 pułk piechoty): 2 Listopad 1790; W Armii Mozeli (l'Armée de la Moselle): 1792; W Armii Wschodnich Pirenejów (l'Armée des Pyrénées-Orientales): 1793; Ranny pod Peyrestortes: 17 Wrzesień 1793; W Armii Włoch (l'Armée d'Italie): 1796-1798; W oddziale guidów konnych generała Bonaparte: 22 Czerwiec 1796; Brygadier (kapral): 17 Kwiecień 1797, Sierżant (maréchal-de-logis): 20 Kwiecień 1797; Sierżant-szef (maréchal-de-logis chef): 20 Maj 1797; Podporucznik: 15 Sierpień 1797; Wziął udział w wyprawie do Egiptu: 1798-1799; Mianowany porucznikiem na polu bitwy pod Salahieh: 12 Sierpień 1798; Wziął udział w bitwie pod Abukirem: 25 Lipiec 1799; Kapitan: 26 Lipiec 1799; Wrócił do Francji razem z generałem Bonaparte; Adiutant-major w grenadierach konnych Gwardii Konsularnej: 3 Styczeń 1800; Szef szwadronu strzelców konnych Gwardii Konsularnej: 13 Październik 1802; Oficer Legii Honorowej: 14 Czerwiec 1804; Major pułku strzelców konnych Gwardii Cesarskiej: 9 Czerwiec 1805; Odznaczył się pod Austerlitz w słynnej szarży kawalerii Gwardii: 2 Grudzień 1805; Pułkownik (colonel-major) strzelców konnych Gwardii Cesarskiej, na miejsce zabitego pod Austerlitz Morlanda: 18 Grudzień 1805; Uczestniczył w bitwie pod Jeną: 14 Październik 1806 i w potyczce pod Łopacinem: 25 Grudzień 1806; Generał brygady: 30 Grudzień 1806; Zmarł 10 Lutego 1807 na skutek rany kulą kartaczową prawego biodra, otrzymanej w słynnej szarży francuskiej kawalerii pod Preussisch-Eylau 8 Lutego 1807.
DESJARDIN, (Jacques Jardin dit) Ur: 18 Luty 1759, Angers; W służbie wojskowej od 1776 (żołnierz w pułku piechoty Vivarais, od 1791 71 pułk piechoty), gdzie doszedł do stopnia sierżanta (1788), gdy wybuchła Rewolucja; Instruktor Gwardi Narodowej Angers: 20 Luty 1790; Adjutant-général Gwardii Narodowej Angers: 5 Sierpień1791; Porucznik-dowódca 2-go batalionu ochotników Maine-et-Loire: 19 Kwiecień 1792; W Armii Północy (l'Armée du Nord): 1792-1794; Wziął udział w bitwie pod Jemappes: 6 Listopad 1792; Generał brygady w Armii Północy (l'Armée du Nord): 3 Wrzesień 1793; W dywizji generala Jacques Ferrand w Maubeuge: Wrzesień 1793; Komendant Maubeuge: 12 Marzec 1794; Generał dywizji: 19 Marzec 1794; Komendant dywizji w obozie umocnionym Maubeuge pod dowództwem generała Favereau,a później generała Beaumont: 27 Kwiecień 1794; W Armii Ardenów (l'Armée des Ardennes); Dowódca lewego skrzydła Armii Północy (l'Armée du Nord) (dywizje generałów: Müller, Despeaux, Fromentin): 7 Maj 1794; Razem z tymi trzema dywizjami przydzielony do Armii Ardenów (l'Armée des Ardennes) pod dowództwem generała Charbonié: 8 Czerwiec 1794; Dowódca naczelny (commandant en chef) Armii Ardenów (l'Armée des Ardennes) na miejsce generała Charbonié: 8 Czerwiec 1794; Dowodził Armią, aż do jej rozwiązania: 28 Wrzesień 1794; Dowódca dywizji Ardenów (la division des Ardennes) w Armii Sambry i Mozy (l'Armée de Sambre-et-Meuse): 13 Październik 1794; Dowódca 1-szej dywizji w armii generała Hatry podczas oblężenia Luksemburga: 13 Kwiecień-7 Czerwiec 1795; Dowódca 2-giej dywizji w Armii Północy (l'Armée du Nord) w Mons: 7 Czerwiec 1795; Komendant Brugii: 25 Lipiec 1795; Ponownie dowódca 2-giej dywizji w Armii Północy (l'Armée du Nord): 22 Wrzesień 1795; W Belgii: 21 Styczeń 1796; Dowódca dywizji Flandrii (la division de Flandre): 17 Luty 1796; Dowódca dywizji w Armii Sambry i Mozy (l'Armée de Sambre-et-Meuse) na miejsce generała Castelbert: 7 Październik 1796; W Armii Batawii (l'Armée de Batavie): 8 Listopad 1796; Dowódca 3-ciej dywizji w Armii Batawii (l'Armée de Batavie) pod dowództwem generała Brune: 25 Sierpień 1799; Prowizorycznie dowódca naczelny (général en chef provisoire) Armii Batawii (l'Armée de Batavie) na miejsce generała Brune: 6 Grudzień 1799; Prowizorycznie dowódca naczelny (général en chef provisoire) Armii Batawii (l'Armée de Batavie) podlegając generałowi Augereau: 17 Lipiec 1800; Zastąpiony przez generała Victor: 5 Sierpień 1800; Pozostawał bez przydziału wojskowego: 23 Wrzesień 1801; Dowódca 1-szej dywizji w obozie wojskowym w Brest: 27 Luty 1804; Komendant Legii Honorowej: 14 Czerwiec 1804; Dowódca 1-szej dywizji w 7 korpusie Wielkiej Armii pod dowództwem marszałka Augereau: 29 Sierpień 1805; Uczestniczył w kampaniach 1805-1807; Odznaczył się w bitwie pod Jeną: 14 Października 1806; podczas forsowania Wkry w Kołozomb: 24 Grudzień 1806 i pod Gołyminem: 26 Grudzień 1806; Zmarł 11 Lutego 1807 w lazarecie polowym w Landsberg (Górowo Iławeckie) na skutek ran odniesionych w bitwie pod Preussisch-Eylau 8 Lutego 1807.
DUHAMEL, (Augustin-Romain) Ur. 8 Sierpień 1764, Seclin (Nord); Kapitan 3-go batalionu ochotników Bouches-du-Rhône: 6 Październik 1792; W Armii Alp i Włoch (l'Armées des Alpes et d'Italie): 1792-1793; Dołączony do 101 półbrygady podczas pierwszego amalgamatu: 11 Listopad 1793; W 25 półbrygadzie piechoty liniowej podczas drugiego amalgamatu: 28 Luty 1796; W Armii Włoch (l'Armée d'Italie): 1794-1797; Wziął udziął w wyprawie do Egiptu w Armii Wschodu (l'Armée d'Orient): 1798-1801, ranny podczas oblężenia Saint-Jean-d'Acre: 10 Maj 1799; Szef batalionu 25 półbrygady piechoty liniowej: 7 Październik 1799; Adjutant-commandant (pułkownik): 27 Sierpień 1803; W sztabie obozu wojskowego w Compiegne: 28 Październik 1803; W sztabie obozu w Boulogne: 1804-1805; Oficer Legii Honorowej: 14 Czerwiec 1804; Wziął udział w kampanii 1805 jako szef sztabu (chef d'état-major) 1-szej dywizji 6-go korpusu Wielkiej Armii; Komandor Legii Honorowej: 25 Grudzień 1805; Pułkownik 21 pułku piechoty lekkiej: 5 Sierpień 1806; Wziął udziął w kampanii w Prusach i w Polsce, 1806-1807; Zmarł: 1 Marca 1807 w Warszawie, na skutek rany postrzałowej piersi, odniesionej w bitwie pod Ostrołęką 16 Lutego 1807.
DUVEYRIER, (Alexandre-Jean-Spérat) Ur. 9 Kwiecień 1773, Aix (Bouches-du-Rhône); Podporucznik 24 pułku piechoty: 15 Wrzesień 1791; Porucznik: 1 Kwiecień 1792; Kapitan: 8 Marzec 1793; W Armii Pólnocy (l'Armée du Nord): 1792-1796; Dołączony do 48 półbrygady podczas pierwszego amalgamatu: 10 Kwiecień 1794; W 48 półbrygadzie piechoty liniowej po drugim amalgamacie: 7 Marzec 1796; ADC generała Saboureaux de Fontenay: 9 Lipiec 1796; Kapitan-adiutant-major w korpusie grenadierów Reprezentacji Narodowej: 11 Listopad 1796; ADC generała Pascalis: 27 Październik 1797; W Armiach Rzymu i Neapolu (l'Armées de Rome et de Naples): 1798-1799; Odznaczył się podczas zdobycia Neapolu, za co został mianowany szefem batalionu: 29 Styczeń 1799; ADC generała Macdonald: 20 Grudzień 1799; W Armii Renu (l'Armée du Rhin): 1800-1801; Wziął udziął w wyprawie na San Domingo: 1802; Adjutant-commandant (pułkownik): 19 Sierpień 1803; Dostał się do niewoli podczas kapitulacji Cap-Français: 30 Listopada 1803; Wrócił do Francji sur parole: 29 Czerwiec 1806; W Kwaterze Głównej Wielkiej Armii: 22 Wrzesień 1806; Szef sztabu dywizji generała Vandamme, gdzie odznaczył się podczas oblężenia twierdzy Schweidnitz (Świdnica): Styczeń-Luty 1807; Kawaler Legii Honorowej: 23 Maj 1807; Ranny w prawą nogę w bitwie pod Frydlandem, 14 Czerwca 1807; Zmarł w lazarecie polowym w Domnau, (Domnovo) [obecnie Rosja, ok. 12,5 km. na północny-wschód od Bargationowska] 13 Lipca 1807 na skutek rany.
FAURE, (Jean-Charles) Ur. 12 Marzec 1769, Nyons (Drôme); Sierżant 4-go batalionu ochotników Drôme: 8 Październik 1791; adiutant-podoficer: 12 Styczeń 1792; Podporucznik: 1 Czerwiec 1792; Porucznik 15 Czerwiec 1792; Kapitan adiutant-major: 1 Kwiecień 1793; W Armii Północy w Belgii (l'Armée du Nord): 1792-1793; W 83 półbrygadzie piechoty: 1 Listopad 1793; W Armii Włoch (l'Armée d'Italie): 1794; Podczas drugiego amalgamatu w 57 półbrygadzie piechoty liniowej: 19 Czerwiec 1796; Odznaczył się podczas bitwy pod Rivoli: 14 Styczeń 1797, i pod La Favorita: 16 Styczeń 1797, gdzie 57 półbrygada otrzymała przydomek od generała Bonaparte - Le Terrible; W Armii Szwajcarii (l'Armée d'Helvétie), gdzie odznaczył się w bitwie pod Zurichem: 25-27 Wrzesień 1799; W Armii Renu (l'Armée du Rhin), w potyczkach pod Engen: 3 Maj 1800, Hochstedt: 24 Grudzień 1800; Kawaler Legii Honorowej: 14 Czerwiec 1804; Szef batalionu 28 pułku piechoty liniowej: 21 Sierpień 1805; W Gwardii Cesarskiej, jako szef batalionu pułku grenadierów pieszych: 1 Wrzesień 1805; Wziął udział w kampanii 1805 i 1806; W bitwie pod Jeną: 14 Października 1806; Oficer Legii Honorowej: 14 Marzec 1806; Pułkownik 61 pułku piechoty liniowej: 20 Październik 1806; Zmarł 1 Marca 1807 w Hasenberg na skutek ran odniesionych w bitwie pod Preussisch-Eylau, 8 Lutego 1807, podczas ataku na Klein-Sausgarten i Serpallen. Pochowany został na cmentarzu katolickim w Schönwalde (Grabowcu) na północ od Pieniężna.
FAURE, dit FAURE-LAJONQUIERE (Jean-Pierre-Antoine) Ur: 30 Kwiecień 1768, Revel (Haute-Garonne); Ochotnik 4-go batalionu ochotników Haute-Garonne: 13 Lipiec 1791; Podporucznik: 11 Listopad 1791; Porucznik: 8 Marzec 1792; Kapitan: 1 Styczeń 1793; W Armii Alp (l'Armée des Alpes): 1792; W oblężeniu Tulonu: 1793; W Armii Wschodnich Pirenejów (l'Armée des Pyrénées Orientales): 1794-1795; Podczas pierwszego amalgamatu dołączony do 130 półbrygady: 1 Lipiec 1795, i do 4 półbrygady piechoty liniowej, podczas drugiego amalgamatu: 12 Marzec 1796; W Armii Włoch (l'Armée d'Italie), ranny pod Casseria: 13 Kwiecień 1796, Saint-Georges (Mantua): 15 Wrzesień 1796; W Gwardii konsularnej jako kapitan grenadierów pieszych: 3 Styczeń 1800; Szef batalionu: 9 Grudzień 1801; Pułkownik 76 pułku piechoty liniowej: 22 Grudzień 1803; Garnizon Hanoweru: 1804-1805; Oficer Legii Honorowej: 14 Czerwiec 1804; Podczas kampanii 1805 w Wielkiej Armii, gdzie odznaczył się pod Elchingen: 14 Październik 1805; Komandor Legii Honorowej: 25 Grudzień 1805; Wziął udział w kampaniach 1806 i 1807; Zmarł 15 Czerwca 1807 w Domnau (Domnovo) [obecnie Rosja, ok. 12,5 km. na północny-wschód od Bargationowska] na skutek ran odniesionych w przeddzień bitwy pod Frydlandem, 13 Czerwca 1807.
FORNIER, dit FÉNEROLS (Jacques-Marguerite-Etienne de) Ur: 28 Grudzień 1761, Escoussens (Tarn); W służbie wojskowej od 1779 (Kadet w pułku dragonów de Condé, później 2 pułk dragonów); Porucznik: 20 Wrzesień 1789; Kapitan: 20 Czerwiec 1792; W Armii Ardenów (l'Armée des Ardennes): 1792; Północy (l'Armée du Nord): 1793; Szef szwadronu: 15 Maj 1793; Zawieszony w służbie z powodu pochodzenia przez reprezentantów ludowych: 6 Październik 1793; Osadzony w więzieniu Orphelines w Arras: 12 Październik 1793; Uwolniony: 22 Kwiecień 1794; Ponownie w służbie jako szef szwadronu 2 pułku dragonów: 20 Grudzień 1794; W Armii Sambry i Mozy (l'Armée de Sambre-et-Meuse): 3 Styczeń 1795; Mianowany prowizorycznie szefem brygady (pułkownikiem): 16 Lipiec 1795; Potwierdzono stopień szefa brygady: 14 Październik 1795; W Armii Niemiec (l'Armée d'Allemagne): Wrzesień 1797, Anglii (l'Armée d'Angleterre): 1798, Dunaju (l'Armée du Danube): 1799; Wziął udział w bitwie pod Zurichem: 26 Wrzesień 1799; W Armii Renu (l'Armée du Rhin): 1800-1801; Wziął udział w bitwie pod Hohenlinden: 3 Grudzień 1800; Generał brygady: 29 Sierpień 1803; Dowódca 3 brygady w 1 dywizji dragonów (Klein): 22 Wrzesień 1803; Dowódca kolumny kawalerii w Wandei pod dowództwem generała Gouvion: 12 Grudzień 1803; W obozie wojskowym w Amiens w Armii Wybrzeża Oceanu (l'Armée de Côtes l'Océan): 8 Styczeń 1804; Komendant Legii Honorowej: 15 Czerwiec 1804; Dowódca 1 brygady w 1 dywizji dragonów (Klein) w kawalerii rezerwowej Wielkiej Armii: 26 Sierpień 1805; Wziął udział w kampaniach w Austrii, Prusach i w Polsce: 1805-1806; Odznaczył się pod Austerlitz: 2 Grudzień 1805; Zginął w bitwie pod Gołyminem 26 Grudnia 1806, zabity kulą armatnią.
FORNO, (Alexandre-Jean-Baptiste-Joseph-Françoise) Ur: 19 Marzec 1770, Paryż; Elew Szkoły Artylerii w Châlons: 1 Marzec 1792; Porucznik en second 9-tej kompanii artylerii konnej, dołączonej do 7 pułku artylerii: 1 Wrzesień 1792; W Armii Północy (l'Armée du Nord): 1792-1794; Porucznik en premier 25-tej kompanii artylerii konnej, dołączonej do 6 pułku artylerii: 15 Czerwiec 1793; Kapitan: 12 Wrzesień 1793; W Armii Renu (l'Armée du Rhin): 1795-1796; W Armiach Neapolu i Alp (l'Armées de Naples et des Alpes): 1799; Szef batalionu: 26 Wrzesień 1799; Ponownie w Armii Renu (l'Armée du Rhin): 1800-1801; W 5 pułku artylerii pieszej: 23 Październik 1800; W 6 pułku artylerii pieszej: 28 Listopad 1800; Ponownie w 5 pułku artylerii pieszej: 21 Styczeń 1802; Inspektor warsztatów wojskowych w Liege: 1802-1803; Major 5 pułku artylerii pieszej: 23 Maj 1803; Kawaler Legii Honorowej: 25 Marzec 1804; Pułkownik 2 pułku artylerii konnej: 20 Wrzesień 1805; Wziął udział w kampaniach 1805 - 1807 na stanowisku szefa sztabu artylerii 1 korpusu Wielkiej Armii; Oficer Legii Honorowej: 3 Marzec 1807; Zginął, zabity kulą armatnią w bitwie pod Frydlandem, 14 Czerwca 1807.
GARDANNE, (Gaspard-Amédée) Ur: 30 Kwiecień 1758, Sollies-Pont (Var); W służbie wojskowej od 1779 (porucznik artylerii brzegowej Prowansji); Porucznik-dowódca (lieutenant-colonel) en second 1-go batalionu ochotników Var: 16 Wrzesień 1791; Porucznik-dowódca en premier 1-go batalionu ochotników Var: 30 Listopad 1792; W Armii Alp (l'Armée des Alpes): 1792-1793; W Armii Włoch (l'Armée d'Italie): Wrzesień 1793; Mianowany prowizorycznie adiutantem-szefem brygady (pułkownik) przez reprezentantów ludowych (les représentants du peuple) Ricord, Fréron, Barras i Robespierre: 13 Wrzesień 1793; Wziął udział w oblężeniu Tulonu: koniec 1793; Komitet Ocalenia Publicznego (Comité de Salut Public) zatwierdził stopień adiutanta-szefa brygady (pułkownika): 12 Kwiecień 1794; W Armii Włoch (l'Armée d'Italie) pod dowództwem generała Durand: 20 Kwiecień 1794; Dowódca straży przedniej (l'avant-garde) w dywizji Macquart: Lipiec 1794; Wziął udział w bitwie o Col de Tende pod dowództwem generała Dallemagne: 27 Czerwiec 1795; Mianowany prowizorycznie generałem brygady przez reprezentanta ludowego Fréron: Październik 1795; Ponownie mianowany prowizorycznie generałem brygady: 23 Styczeń 1796; Dowódca 3 brygady w dywizji Mouret w Tulonie: 4 Kwiecień 1796; Dowódca straży przedniej (l'avant-garde) w dywizji Kilmaine: 20 maj 1796; Ranny podczas forsowania Mincio pod Borghetto: 30 Maj 1796; W dywizji generała Massény: 1 Czerwiec 1796; W dywizji generała Augereau: 7 Lipiec 1796; Wziął udział w bitwie pod Castiglione: 5 Sierpień 1796; Ponownie w dywizji generała Massény: 21 Sierpień 1796; W dywizji generała Vaubois: 20 Wrzesień 1796; Komendant wojskowy Werony: 5 Październik 1796; Ponownie w dywizji generała Vaubois: 10 Październik 1796; Ranny pod Arcole: 17 Listopad 1796; Komendant wojskowy Tortone i Alessandrii: 27 Styczeń 1797; Potwierdzony stopień generała brygady przez Dyrektoriat: 30 Marzec 1797; Dowódca 11 brygady w 6 dywizji (Baraguey-d'Hilliers) w Armii Włoch (l'Armée d'Italie): 14 Czerwiec 1797; Razem ze swoją 11 brygadą w Wenecji: 9 Sierpień 1797; W Armii Anglii (l'Armée d'Angleterre): 12 Styczeń 1798; Dowódca brygady w dywizji generała Kléber: 14 Kwiecień 1798; W dywizji generała Montrichard w Egipcie: Marzec 1799; Gubernator Aleksandrii, po kapitulacji garnizonu dostał się do niewoli: 22 Lipiec 1799; Został wymieniony za generała Mack; Pomógł generałowi Bonaparte podczas przewrotu w Radzie Pięciuset: 19 brumaire (10 Listopad 1799); W 17 okręgu wojskowym (Division Militaire): 20 Listopad 1799; Generał dywizji: 5 Styczeń 1800; Dowódca 14 okręgu wojskowego (Division Militaire) w Caen: 14 Styczeń 1800; W Armii Zachodu (l'Armée de l'Ouest) pod dowództwem generała Brune, następnie w armii rezerwowej: 29 Kwiecień 1800; Organizator nowej dywizji w armii rezerwowej: 5 Czerwiec 1800; Wziął udział w forsowaniu rzeki Po: 6 Czerwiec 1800, w bitwie pod Montebello: 9 Czerwiec 1800; Pod rozkazami generała Victor: 11 Czerwiec 1800; Uczestniczył w bitwie pod Marengo: 14 Czerwiec 1800; Po rozwiązaniu dywizji, w sztabie głównym (a la suite) Armii Włoch (l'Armée d'Italie): 22 Czerwiec 1800; Dowódca 1 dywizji prawego skrzydła Armii Włoch (l'Armée d'Italie) pod dowództwem generała Moncey: 5 Lipiec 1800; Szabla honorowa za bitwę pod Marengo: 5 Lipiec 1800; W Armii Włoch (l'Armée d'Italie) pod dowództwem generała Michaud: 13 Grudzień 1800; We Francji: 31 Lipiec 1801; Dowódca 20 okręgu wojskowego (Division Militaire) w Périgueux: 22 Sierpień 1801; Dowódca wojsk francuskich w Republice Liguryjskiej: 27 Kwiecień 1802; Dowódca wojsk francuskich w Republice Włoskiej: 7 Lipiec 1803; Komendant Legii Honorowej: 14 Czerwiec 1804; Dowódca 1 dywizji w Armii Włoch (l'Armée d'Italie) pod dowództwem marszałka Massény: 11 Wrzesień 1805; Wziął udział w zdobyciu Werony: 18 Październik 1805, w bitwie pod San-Michele: 29 Październik 1805; Dowódca centrum w bitwie pod Caldiero: 30 Październik 1805; Dowódca grenadierów rezerwy w Armii Neapolu (l'Armée de Naples): 1 Luty 1806; Dowódca wojsk blokujących twierdzę Gaetę: 17 Maj-20 Lipiec 1806; Służył w Kalabrii pod dowództwem marszałka Massény: 29 Lipiec 1806; Wrócił do Francji, dowódca 3 dywizji w 6 korpusie Wielkiej Armii na miejsce generała Malher: Wrzesień 1806; Zastapił generała Vandamme na stanowisku dowódcy 2 dywizji w 6 korpusie Wielkiej Armii (Ney): 27 Listopad 1806; Ranny w bitwie pod Guttstadt: 4 Luty 1807; Dowódca 4 dywizji 10 korpusu Wielkiej Armii (Lefebvre) w oblężeniu Gdańska: 12 Marzec-27 Maj 1807; Na Śląsku: 2 Czerwiec 1807; Dowódca wojsk saskich na Śląsku: 17 Czerwiec 1807; Zmarł 14 Sierpnia 1807 na febrę w Breslau (Wrocław).
GUIGUES de REVEL, dit GUIGUE, (Joseph) Ur: 1 Luty 1750, Chambéry (Savoie); W armii króla Sardynii: 1775-1800; W służbie Francji, jako szef 1-go piemonckiego batalionu liniowego: 9 Lipiec 1800; Włączony do 1 piemonckiej półbrygady piechoty liniowej, a po aneksji Piemontu przez Francję, 111 półbrygada piechoty liniowej: 15 Listopad 1801; W Armii Włoch (l'Armée d'Italie): 1800-1801; W Armii Wybrzeża Oceanu (l'Armée des Côtes de l'Océan): 1803-1805, Kawaler Legii Honorowej: 14 Czerwiec 1804; W Wielkiej Armii (la Grande Armée): 1805-1806; Razem z 111 pułkiem piechoty liniowej odznaczył się pod Austerlitz: 2 Grudzień 1805, Auertsadt: 14 Październik 1806; Adjutant-commandant (pułkownik): 29 Październik 1806; W sztabie 3 korpusu Wielkiej Armii, dowódca depôt: 6 Kwiecień 1807; Zmarł 10 Czerwca 1807 we Wrasclaweck (Włocławek?).
GUYOT, (Etienne) Ur: 1 Maj 1767; Mantoche (Haute-Saône); Adwokat; Ochotnik w 1-szym batalionie Haute-Saône: 1 Sierpień 1791; Porucznik: 6 Wrzesień 1791; Kapitan: 16 Październik 1791; W Armii Renu (l'Armée du Rhin): 1793-1795; ADC generała Bourcier: 27 Październik 1793; W Armiach Renu i Mozeli (l'Armée de Rhin-et-Moselle) i Moguncji (l'Armée de Mayence): 1795-1798; Szef szwadronu w Armii Włoch (l'Armée d'Italie): 5 Luty 1799; W 4 pułku kawalerii: 16 Luty 1799; W 17 pułku dragonów (a la suite): 2 Marzec 1799; Mianowany prowizorycznie przez dowódcę naczelnego Armii Włoch (l'Armée d'Italie), adiutant-szef brygady (pułkownik): 13 Lipiec 1799; Potwierdzona przez Dyrektoriat, ranga adiutanta-szefa brygady: 19 Październik 1799; W sztabie głównym Armii Renu (l'Armée du Rhin): 17 Grudzień 1799; W sztabie korpusu generała Gouvion-Saint-Cyr: 1800-1801; Szef brygady (pułkownik) 9 pułku huzarów: 5 Styczeń 1801; W Armii Wybrzeża Oceanu (l'Armée des Côtes de l'Océan): 1803-1805; Oficer Legii Honorowej: 14 Czerwiec 1804; W brygadzie generała Fauconnet w 5 korpusie Wielkiej Armii: Wrzesień 1805; Wziął udział w szarży pod Wirschau, ranny: 28 Listopad 1805; Generał brygady: 24 Grudzień 1805; Dowódca brygady kawalerii lekkiej (kawaleria korpuśna) w 5 korpusie Wielkiej Armii (Lannes): Sierpień 1806; W brygadzie kawalerii lekkiej (kawaleria korpuśna) w 4 korpusie Wielkiej Armii (Soult) na miejsce generała Milhaud: 3 Październik 1806; Wziął udział w bitwie pod Jeną: 14 październik 1806, w bitwie pod Nossentin pod generałem Tilly: 1 Listopad 1806; Ponownie dowódca brygady kawalerii lekkiej (kawaleria korpuśna) w 4 korpusie Wielkiej Armii (Soult) na miejsce generała Margaron: 7 Listopad 1806; Wziął udział w bitwie pod Guttstadt (Dobre Miasto): 4 Luty 1807, w słynnej szarży kawalerii pod Preussisch-Eylau: 8 Luty 1807; Śmiertelnie ranny 8 Czerwca 1807 w potyczce z Kozakami pod Kleinenfeld (Klony).
Generał Guyot zmarł w Reichenthal (Raciszewo) na lewym brzegu rzeki Passarge (Pasłęka). Prawdopodobnie został pochowany w okolicy tej wsi.
Le Général de Cavalerie Etienne Guyot, Editions Historiques Teissedre, Paris 2000. Ilustracja okładki książki autorstwa Philippe Arnould
HAUTPOUL, (Jean-Joseph-Ange, hrabia d') Ur: 13 Maj 1754, Sallettes gmina Cahuzac-sur-Vere (Tarn), Zaciągnął się do wojska w 1771 (do pułku dragonów Dauphine), gdzie stopniowo doszedł do stopnia podporucznika w 1777; Kapitan: 10 Marzec 1792; Dowódca (lieutenant-colonel): 15 Sierpień 1792; W Cambrai: Luty 1794; Pozbawiony funkcji i stopnia z powodu pochodzenia, lecz za wstawiennictwem własnych żołnierzy pozostał w pułku na stanowisku szefa brygady (pułkownika): 21 Marzec 1794; Mianowany prowizorycznie generałem brygady przez reprezentanta ludowego w Armii Północy (l'Armée du Nord) pod dowództwem generała Ferrand: 3 Kwiecień 1794; Dowódca kawalerii lekkiej straży przedniej (l'avant-garde) w Armii Ardenów (l'Armée des Adrennes) pod dowództwem generała Desjardin: 17 Maj 1794; Dowódca straży przedniej pod dowództwem generała Marceau: 27 Maj 1794; W dywizji generała Dubois: 6 Czerwiec 1794; Wziął udział w bitwie pod Fleurus: 26 Czerwiec 1794; W Armii Sambry i Mozy (l'Armée de Sambre-et-Meuse): 2 Lipiec 1794; Przeszedł do dywizji generała Lefebvre z potwierdzonym stopniem generała brygady przez Komitet Ocalenia Publicznego (Comité de Salut Public): 13 Czerwiec 1795; Wziął udział w bitwie pod Blankenberg: 13 Wrzesień 1795, ranny pod Altenkirchen: 4 Czerwiec 1796; Zastąpiony przez generała Richepance, z kolei po ranieniu generała Richepance z powrotem na tym samym stanowisku: 6 Sierpień 1796; Generał dywizji: 10 Październik 1796; Dowódca naczelny ciężkiej kawalerii (kirasjerzy) w Armii Sambry i Mozy (l'Armée de Sambre-et-Meuse) pod dowództwem generała Grenier: 23 Styczeń 1797; Wziął udział w forsowaniu Renu pod Neuwied: 18 Kwiecień 1797; W Armii Anglii (l'Armée d'Angleterre): 12 Styczeń 1798; Dowódca 7 dywizji kawalerii w Armii Moguncji (l'Armée de Mayence): 29 Lipiec 1798; W Armii Dunaju (l'Armée du Danube): 6 Marzec 1799; Wziął udział w bitwach pod Ostrach: 24 Marzec 1799, Stockach: 25 Marzec 1799; Zawieszony w funkcji z powodu niewykonania rozkazu i niepowodzenia szarży pod Stockach, umieszczony a la suite z rozkazu generała Jourdan: 30 Kwiecień 1799; Postawiony przed Radą Wojenną (conseil de guerre) w Sztrasburgu, ponownie w służbie w Armii Renu (l'Armée du Rhin): 27 Lipiec 1799; Dowódca rezerwy kawalerii w korpusie generała Neya: 25 Wrzesień 1799; Pod dowództwem generała Lacourbe: Listopad 1799, generała Baraguey-d'Hilliers: Styczeń 1800; W korpusie rezerwowym pod dowództwem generała Moreau: 1 Kwiecień 1800; Wziął udział w bitwach pod Engen: 3 Maj 1800; Biberach: 9 Maj 1800; Hohenlinden: 3 Grudzień 1800; Inspektor generalny kawalerii: 24 Lipiec 1801; W obozie wojskowym w Compiegne: 30 Sierpień 1803; Dowódca kawalerii w obozie wojskowym w Saint-Omer: 17 Listopad 1803; Dowódca 2 dywizji kirasjerów w kawalerii rezerwowej Wielkiej Armii pod dowództwem marszałka Murat: 24 Sierpień 1805; Odznaczył się podczas bitwy pod Austerlitz podczas szarży na płaskowyżu Pratzen: 2 Grudzień 1805; Grand Aigle Legii Honorowej: 8 Luty 1806; Senator: 19 Marzec 1806; Wziął udział w kampaniach w Prusach i Polsce: 1806-1807; Uczestniczył w bitwie pod Jeną: 14 Października 1806, zdobyciu Lubeki: 6 Listopad 1806; W składzie 2 korpusu kawalerii rezerwowej pod dowództwem marszałka Bessieres: 13 Grudzień 1806; Ponownie w kawalerii rezerwowej (Murat): 12 Styczeń 1807; Wykonał świetną szarżę pod Hoff (Dwórzno Iławeckie), która przesądziła wynik bitwy: 6 Luty 1807; Wziął udział w wielkiej szarży kawalerii francuskiej pod Preussisch-Eylau, podczas której został śmiertelnie ranny: 8 Luty 1807; Zmarł na skutek odniesionych ran (kula armatnia zmiażdżyła mu prawe udo) 14 Lutego 1807 na biwaku we wsi Vornen (Woryny).
Początkowo generał d'Hautpoul został pochowany na miejscu zgonu we wsi Vornen (Woryny), gdzie przewieziono go w 6 godzin po bitwie pod Preussisch-Eylau. Dnia 26 Czerwca 1840, szczątki generała zostały sprowadzone przez syna do Paryża i umieszczone w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Pere-Lachaise, w 43 kwartale.
Georges-Frédéric Roussel, "La mort du général d'Hautpoul ŕ Eylau".
Kaplica rodziny d'Hautpoul, cmentarz Pere Lachaise w Paryżu, kwatera 43, zdjęcie Alain Chappet
Medalion autorstwa Nicolas Jaley, cmentarz Pere Lachaise w Paryżu, zdjęcie Alain Chappet
Generał Guyot zmarł w Reichenthal (Raciszewo) na lewym brzegu rzeki Passarge (Pasłęka). Prawdopodobnie został pochowany w okolicy tej wsi.
Le Général de Cavalerie Etienne Guyot, Editions Historiques Teissedre, Paris 2000. Ilustracja okładki książki autorstwa Philippe Arnould
HAUTPOUL, (Jean-Joseph-Ange, hrabia d') Ur: 13 Maj 1754, Sallettes gmina Cahuzac-sur-Vere (Tarn), Zaciągnął się do wojska w 1771 (do pułku dragonów Dauphine), gdzie stopniowo doszedł do stopnia podporucznika w 1777; Kapitan: 10 Marzec 1792; Dowódca (lieutenant-colonel): 15 Sierpień 1792; W Cambrai: Luty 1794; Pozbawiony funkcji i stopnia z powodu pochodzenia, lecz za wstawiennictwem własnych żołnierzy pozostał w pułku na stanowisku szefa brygady (pułkownika): 21 Marzec 1794; Mianowany prowizorycznie generałem brygady przez reprezentanta ludowego w Armii Północy (l'Armée du Nord) pod dowództwem generała Ferrand: 3 Kwiecień 1794; Dowódca kawalerii lekkiej straży przedniej (l'avant-garde) w Armii Ardenów (l'Armée des Adrennes) pod dowództwem generała Desjardin: 17 Maj 1794; Dowódca straży przedniej pod dowództwem generała Marceau: 27 Maj 1794; W dywizji generała Dubois: 6 Czerwiec 1794; Wziął udział w bitwie pod Fleurus: 26 Czerwiec 1794; W Armii Sambry i Mozy (l'Armée de Sambre-et-Meuse): 2 Lipiec 1794; Przeszedł do dywizji generała Lefebvre z potwierdzonym stopniem generała brygady przez Komitet Ocalenia Publicznego (Comité de Salut Public): 13 Czerwiec 1795; Wziął udział w bitwie pod Blankenberg: 13 Wrzesień 1795, ranny pod Altenkirchen: 4 Czerwiec 1796; Zastąpiony przez generała Richepance, z kolei po ranieniu generała Richepance z powrotem na tym samym stanowisku: 6 Sierpień 1796; Generał dywizji: 10 Październik 1796; Dowódca naczelny ciężkiej kawalerii (kirasjerzy) w Armii Sambry i Mozy (l'Armée de Sambre-et-Meuse) pod dowództwem generała Grenier: 23 Styczeń 1797; Wziął udział w forsowaniu Renu pod Neuwied: 18 Kwiecień 1797; W Armii Anglii (l'Armée d'Angleterre): 12 Styczeń 1798; Dowódca 7 dywizji kawalerii w Armii Moguncji (l'Armée de Mayence): 29 Lipiec 1798; W Armii Dunaju (l'Armée du Danube): 6 Marzec 1799; Wziął udział w bitwach pod Ostrach: 24 Marzec 1799, Stockach: 25 Marzec 1799; Zawieszony w funkcji z powodu niewykonania rozkazu i niepowodzenia szarży pod Stockach, umieszczony a la suite z rozkazu generała Jourdan: 30 Kwiecień 1799; Postawiony przed Radą Wojenną (conseil de guerre) w Sztrasburgu, ponownie w służbie w Armii Renu (l'Armée du Rhin): 27 Lipiec 1799; Dowódca rezerwy kawalerii w korpusie generała Neya: 25 Wrzesień 1799; Pod dowództwem generała Lacourbe: Listopad 1799, generała Baraguey-d'Hilliers: Styczeń 1800; W korpusie rezerwowym pod dowództwem generała Moreau: 1 Kwiecień 1800; Wziął udział w bitwach pod Engen: 3 Maj 1800; Biberach: 9 Maj 1800; Hohenlinden: 3 Grudzień 1800; Inspektor generalny kawalerii: 24 Lipiec 1801; W obozie wojskowym w Compiegne: 30 Sierpień 1803; Dowódca kawalerii w obozie wojskowym w Saint-Omer: 17 Listopad 1803; Dowódca 2 dywizji kirasjerów w kawalerii rezerwowej Wielkiej Armii pod dowództwem marszałka Murat: 24 Sierpień 1805; Odznaczył się podczas bitwy pod Austerlitz podczas szarży na płaskowyżu Pratzen: 2 Grudzień 1805; Grand Aigle Legii Honorowej: 8 Luty 1806; Senator: 19 Marzec 1806; Wziął udział w kampaniach w Prusach i Polsce: 1806-1807; Uczestniczył w bitwie pod Jeną: 14 Października 1806, zdobyciu Lubeki: 6 Listopad 1806; W składzie 2 korpusu kawalerii rezerwowej pod dowództwem marszałka Bessieres: 13 Grudzień 1806; Ponownie w kawalerii rezerwowej (Murat): 12 Styczeń 1807; Wykonał świetną szarżę pod Hoff (Dwórzno Iławeckie), która przesądziła wynik bitwy: 6 Luty 1807; Wziął udział w wielkiej szarży kawalerii francuskiej pod Preussisch-Eylau, podczas której został śmiertelnie ranny: 8 Luty 1807; Zmarł na skutek odniesionych ran (kula armatnia zmiażdżyła mu prawe udo) 14 Lutego 1807 na biwaku we wsi Vornen (Woryny). Początkowo generał d'Hautpoul został pochowany na miejscu zgonu we wsi Vornen (Woryny), gdzie przewieziono go w 6 godzin po bitwie pod Preussisch-Eylau. Dnia 26 Czerwca 1840, szczątki generała zostały sprowadzone przez syna do Paryża i umieszczone w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Pere-Lachaise, w 43 kwartale.
Georges-Frédéric Roussel, "La mort du général d'Hautpoul ŕ Eylau".
Kaplica rodziny d'Hautpoul, cmentarz Pere Lachaise w Paryżu, kwatera 43, zdjęcie Alain Chappet
Medalion autorstwa Nicolas Jaley, cmentarz Pere Lachaise w Paryżu, zdjęcie Alain Chappet
Zdjęcia dzięki uprzejmości:
Le Général d'Hautpoul, un héros de l'Empire, Notice. Musée des Beaux-Arts - Château de Foucaud, Gaillac 2000.
IMECOURT de VASSINHAC, (Charles-Ferdinand d') Ur: 16 Lipiec 1785, Paryż; Podporucznik w 7 pułku huzarów: ?; ADC marszałka Lefebvre podczas oblężenia Gdańska: ?; Zmarł 18 Kwietnia 1807 w Gdańsku. Pochowany początkowo w Katedrze w Oliwie.
Zdjęcie: Jan W. Kowalik
Tablica pamiątkowa (bardzo pradwopodobne, że również grób) znajdują się we Francji w miejscowości Inor (Lorraine). Charles-Ferdinand d'Imecourt de Vassinhac pochodził z bardzo dobrej rodziny. Prawdopodobnie w latach 1807-1812 szczątki zostały sprowadzone do Francji.
Zdjęcie: Jan W. Kowalik
Tablica pamiątkowa (bardzo pradwopodobne, że również grób) znajdują się we Francji w miejscowości Inor (Lorraine). Charles-Ferdinand d'Imecourt de Vassinhac pochodził z bardzo dobrej rodziny. Prawdopodobnie w latach 1807-1812 szczątki zostały sprowadzone do Francji.
KECK, dit LE HARDI, (Jean-Frédéric) Ur: 17 Lipiec 1760, Strasbourg (Bas-Rhin); W pułku huzarów de Chamborant od 1771, gdzie doszedł do rangi podporucznika: 11 Marzec 1778; Przystepując do Rewolucji w legionie Mozeli (la légion de Moselle), przyjął przydomek - Le Hardi: 15 Marzec 1792; W Armii Renu (l'Armée du Rhin): 1792-1793; W Armii Mozeli (l'Armée de Moselle): 1794; ADC generała Pouget w Armii Mozeli (l'Armée de Moselle): 5 Wrzesień 1794; Adiutant-szef brygady: 13 Czerwiec 1795; W 1 dywizji Armii Północy (l'Armée du Nord), przeniesiony na reformę, na skutek redukcji etatów w Armii Północy (l'Armée du Nord), ustanowionej przez Dyrektoriat: 13 Luty 1797; Ponownie w służbie w Armii Moguncji (l'Armée de Mayence): 2 Styczeń 1799; W Armii Dunaju i Renu (l'Armées du Danube et du Rhin): 1799-1800; Przeniesiony na reformę: 29 Wrzesień 1800; Ponownie w służbie, w sztabie 24 okręgu wojskowego (Division Militaire) w Brukseli: 14 Styczeń 1801; Przeniesiony na reformę: 23 Wrzesień 1801; Ponownie w służbie, w Armii Północy (l'Armée du Nord): 17 Listopad 1805; W sztabie generała Colaud, dowódcy dwóch dywizji stacjonujących w Holandii: Styczeń 1806; Szef sztabu oddziałów stacjonujących na I'île d'Aix wchodzących w skład 12 okręgu wojskowego (Division Militaire): 5 Maj 1806; W sztabie Wielkiej Armii: 31 Październik 1806; Wziął udział w kampanii w Polsce 1807; Zabity podczas rekonesansu przez Kozaków, 22 Stycznia 1807, w Polsce.
LACUÉE, (Marc-Antoine-Côme-Damien-Jean-Chrisostome) Ur: 10 Grudzień 1773, Agen (Lot-et-Garonne); Porucznik, ADC generała Lacuée (stryj): 9 Luty 1793; Porucznik 4-go batalionu Legionu górskiego (légion des montagnes): 7 Sierpień 1793; W Armii Wschodnich Pirenejów (l'Armée des Pyrénées Orientales): 1794-1795; Ponownie ADC generała Lacuée: 25 Sierpień 1795; W sztabie Armii Wewnętrznej (l'Armée de l'Intérieur), w gabinecie topograficznym i historycznym: 28 Październik 1795; Kapitan, ADC generała Sahuguet w Armii Włoch (l'Armée d'Italie): 13 Maj 1796; W sztabie Armii Renu (l'Armée du Rhin): 16 Maj 1799; Szef batalionu 27 półbrygady piechoty liniowej: 24 Sierpień 1799; Szef brygady (pułkownik) 63 półbrygady piechoty liniowej: 15 Wrzesień 1800; W Armii obserwacyjnej du Midi (l'Armée d'observation du Midi): 1800-1801; W obozach wojskowych w Bayonne, Montreuil i Brest: 1802-1805; Kawaler Legii Honorowej: 11 Grudzień 1803; Oficer Legii Honorowej: 14 Czerwiec 1804; Jako pułkownik 63 pułku piechoty liniowej wziął udział w kampanii 1805 w Austrii, 1806 w Prusach i 1807 w Polsce; Zabity w bitwie pod Preussisch-Eylau, 8 Lutego 1807. Pomimo dwóch wcześniejszych ran, wrócił do dowodzenia pułkiem, gdzie otrzymał postrzał w brzuch, który okazał się śmiertelny.
LE BARON, (Jacques) Ur: 30 Czerwiec 1759, Brest (Finistére); Od 1775 w korpusie marynarki; Kapitan 2-go batalionu ochotników Finistére: 7 Kwiecień 1792; ADC generała La Bourdonnaye: 23 Sierpień 1792; W Armii Północy (l'Armée du Nord): 1792; Szef szwadronu 15 pułku strzelców konnych: 7 Marzec 1793; W Armii Zachodu (l'Armée de l'Ouest); Komendant wydzielonego oddziału kawalerii w departamentach: Morbihan, Rennes i na półwyspie Quiberon pod dowództwem generała Hoche: 21 Lipiec 1795; Szef brygady (pułkownik) w formującym się korpusie kawalerii przeznaczonym na San Domingo: 25 Styczeń 1796; Po powrocie do Francji, a la suite w 15 pułku strzelców konnych: 12 Sierpień 1796; W sztabie generała Hoche przygotowującym ekspedycję do Irlandii: 1796; Szef brygady (pułkownik) 6 pułku dragonów: 1796; W Armii Renu i Mozeli (l'Armées de Rhin-et-Moselle): 1797; W Armiach Moguncji i Dunaju (l'Armées de Mayence et du Danube): 1798-1799; W Armii Włoch (l'Armée d'Italie): 1800-1801; Odznaczył się podczas forsowania rzeki Mincio pod Monzembano: 26 Grudzień 1800; Kawaler Legii Honorowej: 11 Grudzień 1803; Oficer Legii Honorowej: 14 Czerwiec 1804; Razem z 6 pułkiem dragonów wchodził w skład 2 dywizji dragonów kawalerii rezerwowej Wielkiej Armii; Wziął udział w kampaniach 1805-1807; Zginął w bitwie pod Hoff (Dwórzno Iławeckie) 6 Lutego 1807.
LEMAROIS, (Yves) Ur: 10 Maj 1772, Bricquebec (Manche); Brat generała Lemarois (Jean-Léonor-François); Żolnierz 3-go batalionu ochotników Manche: 25 Sierpień 1792; Kapitan: 4 Wrzesień 1792; W Armii Mozeli (l'Armée de la Moselle): 1792; Kapitan, ADC w Armii Włoch (l'Armée d'Italie): 1794; Szef batalionu, w sztabie Armii Wewnetrznej (l'Armée de l'Intérieur): 9 Październik 1795; Adiutant-szef brygady (pułkownik): 23 Grudzień 1799; W Armii Renu (l'Armée du Rhin): 1799; W sztabie Ministerstwa Wojny (Ministre de la Guerre): 23 Wrzesień 1801; W sztabie obozu wojskowego w Saint-Omer: 30 Sierpień 1803; Oficer Legii Honorowej: 14 Czerwiec 1804; Wziął udział w kampanii 1805 w sztabie 4 korpusu Wielkiej Armii; Komandor Legii Honorowej: 25 Grudzień 1805; Pułkownik 43 pułku piechoty liniowej: 27 Grudzień 1805; Wziął udział w kampaniach 1806 w Prusach i 1807 w Polsce; Zmarł z ran na polu bitwy pod Preussich-Eylau 8 Lutego 1807.
LOCHET, (Pierre-Charles) Ur: 4 Luty 1767, Châlons-sur-Marne; W służbie wojskowej od 1784 (żolnierz w pułku piechoty de la Reine, od 1791 42 pułk piechoty); Kapitan en second batalionu ochotników Marne: 7 Wrzesień 1791; W obozie wojskowym w Givet: 1792; W Armii Północy (l'Armée du Nord): 1793-1794; Szef batalionu: 22 Maj 1794; W Armii Zachodu (l'Armée de l'Ouest), Wybrzeża Oceanu (l'Armée des Côtes de l'Océan): 1794-1796; W 171 półbrygadzie piechoty: 31 Grudzień 1794; Szef brygady (pułkownik) 94 półbrygady piechoty: 16 Wrzesień 1796; Wziął udział w wyprawie do Irlandii pod dowództwem generała Hoche: 21 Listopad 1796-16 Styczeń 1797; W Armii Anglii (l'Armée d'Angleterre) pod dowództwem generała Kilmaine: 1798; Wziął udział w zdobywaniu Ostendy: 20 Maj 1798; W Armii Dunaju (l'Armée du Danube): 1799; W brygadzie generała Molitor w Armii Renu (l'Armée du Rhin) pod dowództwem generała Lecourbe: 1800-1801; Wziął udział w bitwach pod Mösskirch: 5 Maj 1800; Memmingen: 10 Maj 1800; Feldkirch: 13 Lipiec 1800; Kremsmunster: 20 Grudzień 1800; W Armii Hanoweru (l'Armée de Hanovre): 1803; Generał brygady: 29 Sierpień 1803; W obozie wojskowym w Brugii: 23 Kwiecień 1804; Komendant Legii Honorowej: 14 Czerwiec 1804; Dowódca 1 brygady w 2 dywizji (Friant) w 3 korpusie Wielkiej Armii (Davout): 29 Sierpień 1805; Wziął udział w kampaniach w Austrii, Prusach i w Polsce: 1805-1807; Odznaczył się pod Austerlitz: 2 Grudzień 1805, Auerstadt: 14 Październik 1806, Nasielsk: 24 Grudzień 1806; Zginął 8 Lutego 1807 w bitwie pod Preussisch-Eylau.
Mac SHEEHY, (Bernard) Ur: 2 Grudzień 1774, Irlandia; Na służbie francuskiej od 1794; Mianowany przez Komitet Ocalenia Publicznego (Comité de Salut Public) tłumaczem wyprawy do Indii Zachodnich: 4 Maj 1794; W sztabie Armii Wewnętrznej (l'Armée de l'Intérieur) pod rozkazami generała Hatry, później generała Hoche: 21 Marzec 1796; Kapitan w Armii Zachodu (l'Armée de l'Ouest): 30 Czerwiec 1796; Wysłany w misji specjalnej do Irlandii, za którą otrzymał list polecający od generała Hoche: Grudzień 1796-Styczeń 1797; W Armii Sambry i Mozy (l'Armée de Sambre-et-Meuse): 24 Styczeń 1797; Stopień kapitana potwierdzony przez Dyrektoriat: 9 Marzec 1797; Kapitan 48 półbrygady piechoty liniowej: 6 Lipiec 1797 (stanowisko nadane przez generała Hoche); Potwierdzone przez Dyrektoriat: 20 Października 1797; W sztabie Armii Renu (l'Armée du Rhin): 18 Luty 1798; W Armii Anglii (l'Armée d'Angleterre) pod rozkazami generała Bonaparte: 17 Marzec 1798; Wziął udział w wyprawie do Egiptu w Armii Wschodu (l'Armée d'Orient), mianowany szefem batalionu, komendantem legionu maltańskiego: 29 Sierpień 1798; Otrzymał szablę honorową za zdobycie Suezu; Szef batalionu, w sztabie Armii Wschodu (l'Armée d'Orient), mianowany przez generała Kléber (prowizorycznie) adiutantem szefem brygady (pułkownik): 21 Luty 1800; Szef sztabu 2-giej dywizji: 21 Wrzesień 1800; Potwierdzono rangę adjutant-commandant (pułkownik): 25 Marzec 1801; W sztabie 18 okręgu wojskowego (Division Militaire): 19 Marzec 1802; W obozach wojskowych w Dunkierce i Brugii: 1802-1803; Kawaler Legii Honorowej: 14 Czerwiec 1804; W sztabie obozu wojskowego w Brest: 1804-1805; Szef sztabu 1-szej dywizji piechoty w 7 korpusie Wielkiej Armii: Wrzesień 1805; Wziął udział w kampaniach 1805-1807; Zginął w bitwie pod Preussisch-Eylau, 8 Lutego 1807.
MALLEROT, (Louis-Joseph) Ur: 25 Grudzień 1763, Paryż; W wojsku ancien-regime od 1784; Kapitan w Gwardii Narodowej Paryskiej: 1 Wrzesień 1789; Kapitan w 14-tym batalionie piechoty lekkiej: 3 Sierpień 1791; W Armii Północy (l'Armée du Nord): 1792-1793; Adiutan-szef batalionu: 9 Lipiec 1794; W Armii Sambry i Mozy (l'Armée de Sambre-et-Meuse): 13 Czerwiec 1795; Wziął dymisję z powodów zdrowotnych: 25 Sierpień 1796; Ponownie w służbie w 9 okręgu wojskowym (Division Militaire): 30 Październik 1797; Adjutant-commandant (pułkownik): 3 Sierpień 1801; W sztabie 6 okręgu wojskowego (Division Militaire): 27 Listopad 1802; W sztabie 14 okręgu wojskowego (Division Militaire): 20 Czerwiec 1803; W obozach wojskowych w Compiegne, a nastepnie Montreuil w Armii Wybrzeża Oceanu (l'Armée des Côtes de l'Océan): 8 Październik 1803; Kawaler Legii Honorowej: 5 Luty 1804; Oficer Legii Honorowej: 14 Czerwiec 1804; W sztabie 6 korpusu Wielkiej Armii: 1805; Uczestniczył w kampaniach 1805, 1806 i 1807 zajmując ostatecznie stanowisko wiceszefa sztabu 6 korpusu Wielkiej Armii; Zmarł w Mohrungen (Morąg) 10 Czerwca 1807 na skutek ran prawego ramienia, otrzymanych podczas walk pod Guttstadt (Dobre Miasto) 5 Czerwca 1807. Pochowany na cmentarzu w Morągu.
MICHEL, (Joseph) Ur: 19 Marzec 1762, Antilly (Moselle); W artylerii armii królestwa od: 1782; Szef batalionu dystryktu Metz: 7 Październik 1793; Szef batalionu 55 półbrygady piechoty liniowej: 22 Luty 1794; Szef batalionu 109 półbrygady piechoty liniowej: 20 Czerwiec 1794; W Armii Mozeli (l'Armée de la Moselle): 1793; W Armii Renu (l'Armée du Rhin): 1794; Odznaczył się podczas zdobywania reduty Lambach (Moguncja): 1 Grudzień 1794; Szef brygady (pułkownik) 109 półbrygady piechoty liniowej: 2 Grudzień 1794; W Armii Renu i Mozeli (l'Armée de Rhin-et-Moselle): 1795-1796; Po reorganizacji, szef brygady (pułkownik) 31 półbrygady piechoty liniowej: 17 Luty 1796; Odznaczył się podczas forsowania Renu: 23-24 Czerwiec 1796; W Armii Szwajcarii (l'Armée d'Helvétie): 1797-1798; Adiutant-szef brygady, komendant placu w Metz: 18 Październik 1799; W dywizji generała Legrand w Armii Renu (l'Armée du Rhin): 15 Grudzień 1799; Wziął udziął w bitwie pod Hohenlinden: 3 Grudzień 1800; Szef sztabu 4 okręgu wojskowego (Division Militaire) w Nancy: 10 Lipiec 1801; Kawaler Legii Honorowej: 14 Czerwiec 1804; W 3 korpusie rezerwowym na Renem pod dowództwem marszałka Kellermanna: 29 Wrzesień 1805; W Armii Północy (l'Armée du Nord): 14 Grudzień 1805; Ponownie po dowództwem marszałka Kellermanna: 1 Luty 1806; W sztabie korpusu generała Lefebvre: 20 Czerwiec 1806; Szef sztabu 2 dywizji w 4 korpusie Wielkiej Armii: 17 Sierpień 1806; Wziął udział w kampaniach 1806 i 1807; Ranny w bitwie pod Bergfried: 3 Luty 1807; Zginął w bitwie pod Preussisch-Eylau 8 Lutego 1807.
PÉLISSARD, (Jacques-Alexandre) Ur: 4 Luty 1766, Dôle (Jura); W służbie od 1783; Porucznik w 4-tym batalionie ochotników Jury: 7 Sierpień 1791; W Armii Renu (l'Armée du Rhin): 1792; W Armii Renu i Mozeli (l'Armée de Rhin-et-Moselle) czasowo dołączony do sztabu: 21 Listopad 1793; Kapitan: 19 Lipiec 1794; Adiutant-szef batalionu: 10 Grudzień 1794; Adiutant-szef brygady (pułkownik): 16 Kwiecień 1796; W 19 okręgu wojskowym (Division Militaire) i w Armii Renu i Mozeli (l'Armée de Rhin-et-Moselle): 10 Październik 1796; W Armiach Niemiec (l'Armée d'Allemagne), Dunaju (l'Armée du Danube) i Renu (l'Armée du Rhin): 1797-1801; Szef sztabu 19 okręgu wojskowego (Division Militaire) w Lyonie: 21 Wrzesień 1803; Oficer Legii Honorowej: 14 Czerwiec 1804; Szef sztabu 1 dywizji ciężkiej kawalerii: 24 Wrzesień 1805; Wziął udział w kampaniach 1805-1807 w Wielkiej Armii; Zginął od kuli armatniej w bitwie pod Friedlandem 14 Czerwca 1807.
PÉRIER, (René) Ur: 18 Styczeń 1768, Sauvagere (Orne); Kapitan 15-go batalionu ochotników rezerwy: 15 Wrzesień 1792; W 163 półbrygadzie po włączeniu 15-go batalionu rezerwy w pierwszym amalgamacie: 22 Wrzesień 1794; W Armii Północy (l'Armée du Nord): 1792-1796; Kapitan 36 półbrygady piechoty liniowej po drugim amalgamacie: 20 Luty 1796; W Armii Sambry i Mozy (l'Armée de Sambre-et-Meuse): 1796-1797; W Armii Niemiec (l'Armée d'Allemagne), Dunaju (l'Armée du Danube), Szwajcarii (l'Armée d'Helvétie): 1798-1799; Szef batalionu 36 półbrygady piechoty liniowej: 30 Czerwiec 1799 (prowizorycznie); Potwierdzono stopień szefa batalionu: 21 Październik 1800; W Armii Renu (l'Armée du Rhin): 1800-1801; Odznaczył się w bitwie pod Salzbourg: 14 Grudzień 1800; Z 36 pułkiem piechoty liniowej w Armii Wybrzeża Oceanu (l'Armée des Côtes de l'Océan) i w obozie wojskowym Saint-Omer: 1803-1805; Kawaler Legii Honorowej: 14 Czerwiec 1804; W Wielkiej Armii: 1805, ranny pod Austerlitz: 2 Grudzień 1805; Oficer Legii Honorowej: 26 Grudzień 1805; Wziął udział w kampaniach 1806-1807; Major 18 pułku piechoty liniowej: 10 Lipiec 1806; Pułkownik 55 pułku piechoty liniowej: 14 Marzec 1807; Zginął w bitwie pod Heilsberg (Lidzbark Warmiński) 10 Czerwca 1807. Pochowany na polu bitwy.
ROUSSEL, (François-Xavier) Ur: 3 Grudzień 1770, Charmes (Vosges); Wstąpił do służby w pułku dragonów Mestre: 1 Maj 1789; Furier w pułku dragonów Mestre, przemianowanym w 1791 na 10 pułk dragonów: 10 Marzec 1791; Wziął dymisję: 1 Maj 1792; Kapitan-adiutant w 9 batalionie ochotników Meurthe: 16 Sierpień 1792; W sztabie Armii Mozeli (l'Armée de la Moselle): 1 Grudzień 1792; Porucznik-dowódca (lieutenant-colonel) 9 batalionu ochotników Meurthe: 5 Marzec 1793; W Armii Mozeli (l'Armée de la Moselle): 1792-1793; Dostał się do niewoli pod Pirmasens: 14 Wrzesień 1793; Wrócił z niewoli: Lipiec 1795; Ponownie w służbie w Armii Północy (l'Armée du Nord): 1795; Mianowany prowizorycznie szefem batalionu w pólbrygadzie Côtes-du-Nord: 21 Grudzień 1795; Szef batalionu 60 półbrygady piechoty liniowej: 21 Marzec 1796; W Armii Sambry i Mozy (l'Armée de Sambre-et-Meuse): 1796-1797; Mianowany prowizorycznie szefem brygady (pułkownikiem) 60 półbrygady piechoty liniowej przez generała Hoche za postawę podczas bitwy pod Herborn: 18 Kwiecień 1797; W Armii Niemiec (l'Armée d'Allemagne): 7 Październik 1797; Potwierdzony stopień szefa brygady przez Dyrektoriat: 20 Październik 1797; W Armii Holandii (l'Armée de Hollande): 1798-1799; Generał brygady w Armii obserwacyjnej Renu (l'Armée d'observation du Rhin): 29 Sierpień 1799; Po przemianowaniu Armii obserwacyjnej Renu (l'Armée d'observation du Rhin) na Armię Anglii (l'Armée d'Angleterre): 19 Październik 1799, pozostał w Armii Renu (l'Armée du Rhin) jako dowódca brygady w 2 dywizji (Legrand): Listopad 1799; W dywizji generała Baraguey-d'Hilliers: Marzec 1800; Wziął udział w bitwach pod Engen: 3 Maj 1800, Biberach: 9 Maj 1800; W dywizji generała Neya: 2 Lipiec 1800, generała Montrichard: Listopad 1800; W bitwach pod Götzig: 9 Grudzień 1800, Kremsmunster: 20 Grudzień 1800; Dowódca brygady w dywizji generała Molitor: 8 Kwiecień 1801; W 2 okręgu wojskowym (Division Militaire) jako komendant departamentu Meuse (Mozy): 2 Grudzień 1801; Komendant Legii Honorowej: 14 Czerwiec 1804; W Wielkiej Armii : 1805-1807; Szef sztabu marszałka Lannes: 5 Wrzesień 1805; Szef sztabu Gwardii Cesarskiej pod dowództwem marszałka Lefebvre: 5 Październik 1805; Szef sztabu 2 korpusu kawalerii rezerwowej pod dowództwem marszałka Bessieres: 13 Grudzień 1806; Wziął udział w bitwie pod Bieżuniem: 23 Grudzień 1806; Szef sztabu marszałka Bessieres w Gwardii Cesarskiej: 12 Styczeń 1807; Generał dywizji: 26 Styczeń 1807; Zginął 10 Czerwca 1807 w bitwie pod Heilsberg (Lidzbark Warmiński).
PÉRIER, (René) Ur: 18 Styczeń 1768, Sauvagere (Orne); Kapitan 15-go batalionu ochotników rezerwy: 15 Wrzesień 1792; W 163 półbrygadzie po włączeniu 15-go batalionu rezerwy w pierwszym amalgamacie: 22 Wrzesień 1794; W Armii Północy (l'Armée du Nord): 1792-1796; Kapitan 36 półbrygady piechoty liniowej po drugim amalgamacie: 20 Luty 1796; W Armii Sambry i Mozy (l'Armée de Sambre-et-Meuse): 1796-1797; W Armii Niemiec (l'Armée d'Allemagne), Dunaju (l'Armée du Danube), Szwajcarii (l'Armée d'Helvétie): 1798-1799; Szef batalionu 36 półbrygady piechoty liniowej: 30 Czerwiec 1799 (prowizorycznie); Potwierdzono stopień szefa batalionu: 21 Październik 1800; W Armii Renu (l'Armée du Rhin): 1800-1801; Odznaczył się w bitwie pod Salzbourg: 14 Grudzień 1800; Z 36 pułkiem piechoty liniowej w Armii Wybrzeża Oceanu (l'Armée des Côtes de l'Océan) i w obozie wojskowym Saint-Omer: 1803-1805; Kawaler Legii Honorowej: 14 Czerwiec 1804; W Wielkiej Armii: 1805, ranny pod Austerlitz: 2 Grudzień 1805; Oficer Legii Honorowej: 26 Grudzień 1805; Wziął udział w kampaniach 1806-1807; Major 18 pułku piechoty liniowej: 10 Lipiec 1806; Pułkownik 55 pułku piechoty liniowej: 14 Marzec 1807; Zginął w bitwie pod Heilsberg (Lidzbark Warmiński) 10 Czerwca 1807. Pochowany na polu bitwy.
ROUSSEL, (François-Xavier) Ur: 3 Grudzień 1770, Charmes (Vosges); Wstąpił do służby w pułku dragonów Mestre: 1 Maj 1789; Furier w pułku dragonów Mestre, przemianowanym w 1791 na 10 pułk dragonów: 10 Marzec 1791; Wziął dymisję: 1 Maj 1792; Kapitan-adiutant w 9 batalionie ochotników Meurthe: 16 Sierpień 1792; W sztabie Armii Mozeli (l'Armée de la Moselle): 1 Grudzień 1792; Porucznik-dowódca (lieutenant-colonel) 9 batalionu ochotników Meurthe: 5 Marzec 1793; W Armii Mozeli (l'Armée de la Moselle): 1792-1793; Dostał się do niewoli pod Pirmasens: 14 Wrzesień 1793; Wrócił z niewoli: Lipiec 1795; Ponownie w służbie w Armii Północy (l'Armée du Nord): 1795; Mianowany prowizorycznie szefem batalionu w pólbrygadzie Côtes-du-Nord: 21 Grudzień 1795; Szef batalionu 60 półbrygady piechoty liniowej: 21 Marzec 1796; W Armii Sambry i Mozy (l'Armée de Sambre-et-Meuse): 1796-1797; Mianowany prowizorycznie szefem brygady (pułkownikiem) 60 półbrygady piechoty liniowej przez generała Hoche za postawę podczas bitwy pod Herborn: 18 Kwiecień 1797; W Armii Niemiec (l'Armée d'Allemagne): 7 Październik 1797; Potwierdzony stopień szefa brygady przez Dyrektoriat: 20 Październik 1797; W Armii Holandii (l'Armée de Hollande): 1798-1799; Generał brygady w Armii obserwacyjnej Renu (l'Armée d'observation du Rhin): 29 Sierpień 1799; Po przemianowaniu Armii obserwacyjnej Renu (l'Armée d'observation du Rhin) na Armię Anglii (l'Armée d'Angleterre): 19 Październik 1799, pozostał w Armii Renu (l'Armée du Rhin) jako dowódca brygady w 2 dywizji (Legrand): Listopad 1799; W dywizji generała Baraguey-d'Hilliers: Marzec 1800; Wziął udział w bitwach pod Engen: 3 Maj 1800, Biberach: 9 Maj 1800; W dywizji generała Neya: 2 Lipiec 1800, generała Montrichard: Listopad 1800; W bitwach pod Götzig: 9 Grudzień 1800, Kremsmunster: 20 Grudzień 1800; Dowódca brygady w dywizji generała Molitor: 8 Kwiecień 1801; W 2 okręgu wojskowym (Division Militaire) jako komendant departamentu Meuse (Mozy): 2 Grudzień 1801; Komendant Legii Honorowej: 14 Czerwiec 1804; W Wielkiej Armii : 1805-1807; Szef sztabu marszałka Lannes: 5 Wrzesień 1805; Szef sztabu Gwardii Cesarskiej pod dowództwem marszałka Lefebvre: 5 Październik 1805; Szef sztabu 2 korpusu kawalerii rezerwowej pod dowództwem marszałka Bessieres: 13 Grudzień 1806; Wziął udział w bitwie pod Bieżuniem: 23 Grudzień 1806; Szef sztabu marszałka Bessieres w Gwardii Cesarskiej: 12 Styczeń 1807; Generał dywizji: 26 Styczeń 1807; Zginął 10 Czerwca 1807 w bitwie pod Heilsberg (Lidzbark Warmiński).
SAVARY, (Charles-Joseph-Louis-Marie) Ur: 30 Czerwiec 1772, Marcq (Ardennes); Brat generała Anne-Jean-Marie-René Savary, księcia Rovigo; Wstąpił do służby jako podporucznik 83 pułku piechoty: 12 Marzec 1792; W Armii Centrum (l'Armée du Centre) i w Armii Północy (l'Armée du Nord): 1792-1793; Porucznik: 14 Kwiecień 1793; Dostał się do niewoli pod Marchiennes: 30 Październik 1793; Po wymianie jeńców z powrotem w Armii Północy (l'Armée du Nord): 7 Lipiec 1794; W Armii Wewnętrznej (l'Armée de l'Intérieur): 1794-1795; ADC generała Caffarelli du Falga w Armii Sambry i Mozy (l'Armée de Sambre-et-Meuse): 1 Sierpień 1796; ADC generała Schiner: 21 Listopad 1797; Kapitan: 9 Luty 1798; ADC generała Souham: 22 Październik 1798; W Armii Moguncji (l'Armée de Mayence), Dunaju (l'Armée du Danube), Szwajcarii (l'Armée d'Helvétie): 1798-1799; W Armii Renu (l'Armée du Rhin): 1800; ADC generała Coehorn: 8 Luty 1800; Kapitan 7 półbrygady piechoty liniowej: 26 Wrzesień 1800; Kapitan strzelców pieszych Gwardii Konsularnej: 3 Grudzień 1800; W sztabie armii przeznaczonej na San-Domingo: 26 Październik 1801; Szef batalionu (stopień nadany prowizorycznie): 21 Maj 1802; Powrócił do Francji: 30 Marzec 1803; Potwierdzono stopień szefa batalionu: 27 Maj 1803; Szef batalionu 59 pułku piechoty liniowej: 29 Sierpień 1803; Kawaler Legii Honorowej: 14 Czerwiec 1804; Major 7 pułku piechoty liniowej: 21 Wrzesień 1805; Pułkownik 14 pułku piechoty liniowej: 21 Grudzień 1805; Wziął udział w kampaniach 1806 w Prusach i 1807 w Polsce. Zmarł w szpitalu polowym w Płocku 24 Grudnia 1806 na skutek ran podczas forsowania Wkry w Kołozomb. Generał Desjardin w raporcie podawał, że pułkownik Savary otrzymał trzy pchnięcia lancą będąc już na "rosyjskim" brzegu Wkry.
Na tablicy znajduje się napis w języku francuskim:
CHARLES-JOSEPH-LOUIS-MARIE / DUSSAUSSAY-SAVARY / NÉ EN 1772 / A MARCQ DÉPARTMt DES ARDENNES / EN FRANCE / COLONEL DU 14e RÉGIMt D'INFrie DE LIGNE / TUÉ AU PASSAGE DE LA WHRA A KURZOMB / LE 24 DÉCEMBRE 1806 / INUMÉ A PLONSK PAR SON RÉGIMENT
Honneurs rendus a sa mémoir par le 14e Regiment/a le Général de Division Savary son frere, aide/de Camp de S.M. l'Empereur & Roi, Colonel/des gendarmes de la garde".
Kołozomb
Na tablicy znajduje się napis w języku francuskim:
CHARLES-JOSEPH-LOUIS-MARIE / DUSSAUSSAY-SAVARY / NÉ EN 1772 / A MARCQ DÉPARTMt DES ARDENNES / EN FRANCE / COLONEL DU 14e RÉGIMt D'INFrie DE LIGNE / TUÉ AU PASSAGE DE LA WHRA A KURZOMB / LE 24 DÉCEMBRE 1806 / INUMÉ A PLONSK PAR SON RÉGIMENT
Honneurs rendus a sa mémoir par le 14e Regiment/a le Général de Division Savary son frere, aide/de Camp de S.M. l'Empereur & Roi, Colonel/des gendarmes de la garde".
Kołozomb
Zdjęcia: Jan W. Kowalik
SICARD, (Pierre) Ur: 2 Sierpień 1770, Montolieu (Aude); Wstąpił do służby jako ochotnik w batalionie ochotników Aude: 1792; W 7 batalionie ochotników Aude po reorganizacji: 7 Kwiecień 1793; Kapitan w Armii Wschodnich Pirenejów (l'Armée des Pyrénées Orientales): 1 Wrzesień 1793; Adiutan-szef batalionu: 18 Czerwiec 1794; Stopień nie został potwierdzony podczas reorganizacji: 13 czerwiec 1795; Adjutant-général: 18 Styczeń 1800; ADC generała Augereau: 8 Grudzień 1803; W obozach wojskowych w Bayonne i w Brest: 1803-1804; Kawaler Legii Honorowej: 14 Czerwiec 1804; Ponownie ADC marszałka Augereau i razem z 7 korpusem Wielkiej Armii wziął udział w kampaniach 1805-1807; Ranny w bitwie pod Preussisch-Eylau: 8 Luty 1807; Po rozwiązaniu 7 korpusu (z powodu wysokich strat w bitwie pod Preussisch-Eylau), adjutant-commandant, szef sztabu 2 dywizji korpusu rezerwowego Wielkiej Armii pod dowództwem marszałka Lannes: 5 Maj 1807; Zmarł 17 Czerwca 1807 w Mohrungen (Morąg) na skutek ran odniesionych w bitwie pod Heilsberg (Lidzbark Warmiński) 10 Czerwca 1807.
SILBERMANN, (Jean-Baptiste) Ur: 16 Czerwiec 1763, Burn-haupt-le-Bas (Haut-Rhin); W służbie od 1782; Sierżant-major: 10 Styczeń 1789; Adiutant-podoficer w 98 pułku piechoty: 25 Sierpień 1792; Adiutant-major: 27 Maj 1792; Kapitan: 15 Marzec 1793; W Armii Północy (l'Armée du Nord): 1792-1794; Kapitan grenadierów Konwencji Narodowej (la Convention Nationale): 11 Listopad 1796; Przeniesiony na reformę: 5 Październik 1797; Ponownie w służbie jako kapitan adiutant-major 59 półbrygady piechoty liniowej: 16 Październik 1798; Szef batalionu (stopień nadany prowizorycznie): 13 Czerwiec 1800; Potwierdzony stopień szefa batalionu: 21 Październik 1800; Kawaler Legii Honorowej: 14 Czerwiec 1804; Z 59 pułkiem piechoty liniowej odbył kampanię 1805; Pułkownik 55 pułku piechoty liniowej: 27 Grudzień 1805; Wziął udział w kampaniach 1806 w Prusach i 1807 w Polsce; Zmarł 4 Marca 1807 w Zichozino? na skutek ran odniesionych w bitwie pod Preussisch-Eylau, 8 Lutego 1807 (kula kartacza zmiażdżyła prawe ramię, bark i przeszła przez pierś).
VARÉ, (Louis-Prix) Ur: 21 Styczeń 1766, Versailles (Wersal); W służbie wojskowej od 1782 (żołnierz w pułku dragonów de Condé, później przemianowany na 2 pułk dragonów); Podporucznik Gwardii Narodowej Wersalu: przed 14 Lipiec 1789; Porucznik grenadierów: 12 Lipiec 1790; Porucznik-dowódca (lieutenant-colonel en chef) 4-go batalionu ochotników departamentu Seine-et-Oise: 19 Październik 1791; W Armii Mozeli (l'Armée de la Moselle): 1792-1793; Północy (l'Armée du Nord): 1793-1796; Wziął udział w bitwie pod Hondschoote: 8 Wrzesień 1793; Szef brygady (pułkownik) 43 półbrygady piechoty: 20 Sierpień 1794; W dywizji generała Michaud w Armii Północy (l'Armée du Nord): 19 Kwiecień 1794; Szef brygady 54 półbrygady piechoty liniowej: 14 Czerwiec 1796: W Armii Batawii (l'Armée de Batavie): 1796-1799; W Armii Renu (l'Armée du Rhin): 1800-1801; Służył pod Hohenlinden: 3 Grudzień 1800; W Armii Batawii (l'Armée de Batavie) pod dowództwem generała Augereau: 23 Wrzesień 1801; Miał wziąć udział w wyprawie do Luizjany pod dowództwem generała Victor: 1802; W Hanowerze: 1803; Generał brygady, w obozie wojskowym w Bayonne: 29 Sierpień 1803; W obozie wojskowym w Brest: 16 Listopad 1803; Komendant Legii Honorowej: 14 Czerwiec 1804; Dowódca brygady w 2 dywizji (Desjardin) w korpusie marszałka Augereau: Czerwiec 1805; Dowódca 3 brygady w dywizji generała Saint-Hilaire w 4 korpusie Wielkiej Armii: 12 Wrzesień 1805; Odznaczył się w bitwie pod Austerlitz: 2 Grudzień 1805; Ranny w lewą nogę w bitwie pod Preussisch-Eylau: 8 Luty 1807; Zmarł na skutek otrzymanej rany 14 Marca 1807 w Thorn (Toruń).