NEY Michele

Michele NEY (10.01.1769-07.12.1815)

książę Elchingen (duc d’Elchingen)

książę Moskwy (prince de la  Moscowa)

marszałek Cesarstwa

Krzyż Wielki Legii Honorowej – 02.02.1805

Kawaler Orderu du Christ (Portugalia) – 1809

 

Nagrobek Neya
Le Cimetière du Père Lachaise

1787-1791 – podoficer armii królewskiej

1792 – porucznik 5.pułku huzarów (29.10.)

1794-1797 – w Armii Sambry i Mozy (28.06.1794-27.05.1797); adiutant generalny szef szwadronu (31.07.) – nominacja prowizoryczna – zatwierdzenie: 09.09.; adiutant generalny szef brygady (15.10.), ranny podczas oblężenia Moguncji (22.12.)

1796 - generał brygady (01.08.)

1797 – dowódca korpusu huzarów Armii Sambry i Mozy; wzięty do niewoli austriackiej pod Giessen (21.04.), zwolniony w ramach wymiany jeńców (27.05.)

1799 – w Armii Anglii (14.03.), w Armii Moguncji (09.02.); generał dywizji (28.03.); dowódca kawalerii lekkiej Armii Helwecji i Dunaju (04.05.); dowódca dywizji awangardy tej samej armii (23.05.), ranny pod Winterthur (27.05.); dowódca 6.dywizji (18.07.) , następnie 5.dywizji (16.08.) Armii Dunaju i Helwecji gen.Massena; wezwany do Armii Renu (19.08.), tymczasowy dowódca tej armii (25.09.-24.10.), później dowódca awangardy (25.10.), ranny pod Mannheim

1800 - dowódca 1.dywizji – korpus Centrum - Armia Renu (15.03.), odegrał decydującą rolę w bitwie pod Hohenlinden

1802 – dowódca wojsk francuskich w Szwajcarii (28.09.); minister pełnomocny Francji w Szwajcarii (17.10.)

1803 - sygnatariusz Aktu Mediacyjnego Republiki Helweckiej (19.02.); komendant obozu w Compiegne (29.08.), następnie w Montreuil (28.12.)

1804 - marszałek Cesarstwa (18.05.)

1805 - komendant 7.kohorty Legii Honorowej (02.02.)

1805-1809 - dowódca VI.korpusu Wielkiej Armii (23.08.), dowódca skrzydła Wielkiej Armii w bitwie pod Friedlandem

1808 - książę Elchingen (06.06.)

1808 – przejście wraz z korpusem do Hiszpanii (07.09.)

1809 – komendant Galicji (06.01.); powrót do Francji (04.10.), otrzymał polecenie powrotu do Hiszpanii i ponownego objęcia stanowiska dowódcy VI.korpusu

1810-1811 - dowódca VI.korpusu Armii Portugalii (17.10.1810), zwolniony ze stanowiska pod zarzutem niesubordynacji przez dowódcę Armii Portugalii, marsz.Massena; powrót do Francji

1811-1812 – dowódca obozu w Boulogne (31.08.1811-01.02.1812)

1812 - dowódca III.korpusu Wielkiej Armii (01.04.), uczestnik kampanii rosyjskiej, ranny pod Smoleńskiem (17.08.), dowódca ariergardy Wielkiej Armii podczas odwrotu

1813 – dowódca 1.Korpusu Obserwacyjnego Renu (17.02.), przekształconego następnie (12.03.) w III.korpus Wielkiej Armii; książę Moskwy (25.03.); ranny w bitwach pod Lützen i Lipskiem; powrót do Francji (23.10.)

1814 – dowódca 1.dywizji woltyżerów młodej gwardii w Nancy (06.01.), następnie dowódca 1.korpusu młodej gwardii, uczestnik kampanii we Francji, wypowiedział się za abdykacją Napoleona; uczestnik delegacji (wraz z marsz.Marmont i marsz.Macdonald) na pertraktacje z carem Aleksandrem

1814 - po abdykacji uznał zwierzchność Bourbonów, członek rady wojennej (08.05.); komendant 6 okręgu wojskowego (21.05.); par Francji (04.06.)

1815 – po powrocie Napoleona z Elby przeszedł na jego stronę  (05.03.); par Francji (02.06.); dowódca ugrupowania (I. i II.korpus) Armii Północy

1815 - aresztowany (03.08.) i przewieziony do Paryża, oskarżony o zdradę stanu, skazany na śmierć (06.12.) przez sąd wojskowy pod przewodnictwem marsz.Jourdan i rozstrzelany (07.12.)