Nasza księgarnia

MURAT Joachim

Posted in Dostojnicy Cesarstwa

Joachim MURAT (25.03.1767-13.10.1815) rozstrzelany

żona: Karolina Bonaparte (20.01.1800)
król Neapolu (Joachim Napoleon)
wielki książę Cleve-Berg (Grand-dc de Berg et de Cleve)
marszałek Cesarstwa
wielki admirał Cesarstwa


Krzyż Wielki Legii Honorowej - 02.02.1805
Wielki Dygnitarz Orderu Couronne de Fer - 20.02.1806
Kawaler Orderu Couronne de Saxe (Korony Saksonii) - 1807
Kawaler Orderu Orła Czarnego (Prusy) - 1807
Kawaler Orderu Św. Andrzeja (Rosja) - 1807

Kliknij
Nagrobek Murata

Le Cimetière du Père Lachaise


1787-1789 - w 12.pulku strzelców konnych armii królewskiej (23.02.1787)
1792 - podporucznik szwadronu formowanego w Arras i przydzielonego do 12.pułku strzelców konnych (15.10.)
1792-1793 - w Armii Północy
1793 - kapitan, adiutant gen.d'Urre (14.04.) - nominacja prowizoryczna dokonana przez dowódcę Armii Północy, gen.Dampierre; szef szwadronu 16.pułku strzelców konnych (01.05.) - nominacja jak wyżej - zatwierdzenie, połączone z przydziałem do 21.pułku strzelców konnych: 14.08.
1795 - przyczynił się do zdławienia buntu przeciwko Konwentowi (13.vendemiaire) sprowadzając na rozkaz gen.Bonaparte z Sablons do Paryża 40 armat
1796-1797 - w Armii Italii
1796 - szef brygady (02.02.); 1.adiutant gen. Bonaparte (29.02.), uczestnik kampanii włoskiej, wysłany wraz z Junot do Paryża ze zdobytymi sztandarami; generał brygady (10.05.)
1797 - dowódca brygad kawalerii i piechoty Armii Italii
1798 - przydział do Armii Wschodu jako dowódca brygady kawalerii (14.04.), dowódca brygady dragonów (23.06.), wyróżnił się pod Aleksandrią (02.07.)
1799 - dowódca kawalerii podczas wyprawy do Syrii; dowódca brygady kawalerii po powrocie do Egiptu, wyróżnił się jako dowódca awangardy w bitwie pod Abukirem, ranny; generał dywizji (25.07.) - nominacja prowizoryczna dokonana przez gen. Bonaparte na polu bitwy pod Abukirem - zatwierdzenie: 19.10.; powrót do Francji z gen. Bonaparte (22.08); dowódca gwardii konsularnej (02.12.)
1800 - dowódca kawalerii Armii Rezerwowej (01.04.), wyróżniony szablą honorową za udział w bitwie pod Marengo; dowódca korpusu grenadierów stacjonujących pomiędzy Beauvais i Amiens (01.08.); dowódca Korpusu Obserwacyjnego w Dijon (27.11.) wysłanego następnie do Włoch - zajął Toskanię, wyparł wojska neapolitańskie z Państwa Kościelnego
1801 - sygnatariusz układu o zawieszeniu broni z królestwem Neapolu - Foligno (06.02.); dowódca Armii Obserwacyjnej Południa (25.02.-28.07.)
1801-1804 - dowódca Armii Italii (27.07.1801-15.01.1804)
1803 - przewodniczący Zgromadzenia Wyborczego rodzinnego departamentu Lot
1804 - gubernator Paryża (15.01.); marszałek Cesarstwa (18.05.); deputowany departamentu Lot do Ciała Prawodawczego (17.08.)
1805 - Wielki Admirał Cesarstwa (01.01.); komendant 14.kohorty Legii Honorowej (02.02.); dowódca korpusu kawalerii rezerwowej Wielkiej Armii (30.08.)
1806 - Wielki Książę Bergu i Kliwii (15.03.)
1806-1809 - dowódca kawalerii rezerwowej Wielkiej Armii
1808 - dowódca Armii Hiszpanii, namiestnik Cesarza w Hiszpanii (20.02.); generał-porucznik królestwa (02.05.), stłumił powstanie ludności w Madrycie (02.05.); król Neapolu (od 15.07., proklamacja: 01.08.)
1812-1813 - dowódca kawalerii rezerwowej (05.), dowódca awangardy, przejął dowództwo Wielkiej Armii po odjeździe Napoleona (05.12.), po dotarciu do granic Polski przekazał dowództwo ks. Eugeniuszowi de Beauharnais, opuścił Wielką Armię udając się do Neapolu (17.01.)
1813 - powrót do Wielkiej Armii (08.), dowódca kawalerii rezerwowej; opuścił armię (24.10.) pod pretekstem konieczności odbudowy armii królestwa Neapolu i udał się do Neapolu (05.11.)
1814 - podpisanie traktatów o współpracy z Anglią (05.01.) i Austrią (11.01.) gwarantujących utrzymanie królestwa Neapolu, walczył we Włoszech przeciwko wojskom francuskim ks. E. de Beauharnais
1814 - 1815 - król Neapolu
1815 - po opuszczeniu przez Napoleona Elby opowiedział się po jego stronie, rozpoczął wojnę z Austrią bez porozumienia z Napoleonem - skapitulował, pokonany przez armię austriacką pod Tolentino (03.05.), powrót do Neapolu (18.05.), wyjazd do Francji (25.05.); na emigracji na Korsyce (23.08.-28.09.); wzięty do niewoli po lądowaniu we Włoszech i nieudanej próbie odzyskania tronu królestwa Neapolu, skazany na śmierć przez sąd wojenny i rozstrzelany w Pizzo (Kalabria)

 

Opracował: Kamp