Klaudiusz Perrin Victor - książę Belluno (1764 - 1841)

Przed rewolucją Victor był doboszem, później zaś jednym z najbardziej nieokiełznanych sierżantów tego pułku, w którym Davout był porucznikiem. Podczas oblężenia Tulonu w roku 1794 należał on do oddziału szturmującego miasto i skutkiem tego był jednym z najdawniejszych przyjaciół cesarza. W czasie Konsulatu dowodził dywizją w Holandii i był upatrzony na wodza armii w Luizjanie, lecz wyprawa ta nie doszła do skutku, gdyż tymczasem Luizjana została sprzedana Stanom Zjednoczonym.
   Był to mały, gruby mężczyzna, o twarzy okrągłej, rumianej i jowialnej, żołnierz odważny, lecz głupi. Z powodu swego wyglądu, jowialności i doskonałego znawstwa czerwonego wina otrzymał przezwisko, "Beau Soleil". Prawdziwe jego nazwisko było Perrin. Później przybrał on nazwisko Victor (Zwycięzca). Tyle tylko miał wspólnego ze zwycięstwem.
   Po Frydlandzie został marszałkiem. [...]
   Żaden z marszałków, którzy otrzymali tytuły od nazw prowincji, nie był tak obrażony jak rumiany, mały Victor. Gdyż nie tylko nie dano mu tytułu Marengo, lecz złośliwa Paulina poddała myśl cesarzowi, aby dał Victorowi piękny tytuł Belluno, i cesarz na to przystał. Dopiero, gdy lista tytułów została ogłoszona w gazetach, piękna Paulina śmiejąc się srebrzyście zwróciła uwagę cesarza na to, że "Belle Lune" znakomicie pasuje do "Beau Soliel". Napoleon z początku wpadł w gniew, że ośmielają się żartować z jego księstw, lecz widząc, jak rumiana twarz Victora pociemniała od tłumionej furii, wybuchnął śmiechem. Victor nigdy mu tego nie darował.

A. G. Macdonell, Napoleon i jego marszałkowie