Raporty Wellingtona
Raporty Wellingtona
14-16 lipca 1812
Rueda 14 lipca 1812
Drogi mój Lordzie,
Mam ale nie za wiele do dodania do mojego oficjalnego raportu dziennego. Determinacja Pana x.x. do lądowania we Włoszech jest wielkim rozczarowaniem dla mnie. Jego przyjazd na wschodnie wybrzeże w tym momencie, co mogłoby być oczywiste, mógłby mi w efekcie ulżyć. Zdobyłby on Tarragonę, a także co jest bardzo prawdopodobne Walencję i mogli byśmy wspólnie uczynić z tego chwalebną dla nas obydwu kampanię. Jego sukces na tym Półwyspie, lub chociażby jego pojawienie się tutaj mogłoby przynosić stale dobre efekty. Mam nadzieję, że Pan x.x. zdecydował dobrze, i że będzie mu towarzyszyło powodzenie gdziekolwiek by się kierował. Jednakże nie wierzę, że Francuzi pozwolą piętnastu-tysięcznym oddziałom brytyjskim i neapolitańskim pozostać we Włoszech. Obawiam się, że o ile będzie on miał powodzenie na początku to w końcu będzie zmuszony do powrotu na statki.
Proszę mi wierzyć.
WELLINGTON.
Rueda 15 lipca 1812
Szanowny Panie,
Miałem honor otrzymać Pański podwójnie naglący list.
Wewnętrznie zmagam się z uszanowaniem Pańskiej akceptacji dla wyprawy Generała Ballesterosa, prowadzącego w chwili obecnej swoje działania od strony Gibraltaru.
Jest to prawdą, że z jednej strony wolałbym aby był on teraz w Condado de Niebla. Myślę, i myślę że nie będzie więcej do spróbowania takich okazji, jak te jakie mogłyby mieć miejsce, gdybyśmy mogli razem zaplanować operację. Byłoby to z większą ilością korzyści jakie można by było osiągnąć przy współdziałaniu pomiędzy jego korpusem i sprzymierzonymi oddziałami będącymi w Estremadurze, pod warunkiem jeżeli byłby on teraz w Condado de Niebla, niż jak znajduje się teraz w sąsiedztwie Gibraltaru. Musi to być widocznie jako najważniejszy cel spośród wielu innych, jako że bezpieczeństwo korpusu Generała Ballesterosa jest mu w ten sposób najlepiej zapewnione - w takiej pozycji, na jakiej się on znajduje w sąsiedztwie Gibraltaru. Wnioskując z aktywności jego operacji, podobnie jak również i z wiekszego zakresu jego działań, jaki mieliby z Gibraltaru raczej niż z Niebla. Myślę że jest to wątpliwe czy będzie mógł uczynić cokolwiek z wiekszą korzyścią operując z jakiegokolwiek miejsca na prawym brzegu rzeki Guadalquivir.
Z informacji otrzymanych o sile Francuskiej Armii Południa, jak i z szacunków jakie przekazał mi Pan w swoim liście z 12-tego lipca, dotyczącym natury działań przeciwnika w Sevilli, myślę że jest prawie pewne iż Generał Ballesteros nie osiągnie pozycji klasztoru Zakonu Kartuzów i nie będzie miał możliwości wejścia do miasta z prawej strony rzeki Guadalqivir. Wszystkiego, czego możemy się spodziewać od Generała Ballesterosa to jest to, że powinien on przez swoje operacje zabezpieczyć nas przed jak największą wielką ilością mas przeciwnika, przed jaką tylko potrafi - zamykając Andaluzję, aby przeprowadzić swoje operacje w kierunku na Estremadurę. Muszą utrzymać blokadę Kadyksu, garnizon w Sewilli i prowadzić ich działania w Guadalete, podobnie jak w Maladze, pod warunkiem, że Generał Ballesteros pozostałby tam gdzie się teraz znajduje ze swoim korpusem obserwacyjnym.
Powinienem był mieć nadzieję, że po wykonaniu tamtych zadań mógłby mieć siłę do dojścia wgłąb Estremadury. Mam na myśli siłę taką siłą jaką mógłby pokonać Generał-porucznik Sir Rowland Hill.
Atak na Sewillę oznacza bez cienia wątpliwości operację w Andaluzji, co bardzo prawdopodobnie miałoby decydujący efekt. Lecz nie będzie to podjęte, czego oczywistość przed nami tego dowodzi, jakoże nie może to być wykonane. Nie możemy nie poświęcać zatem uwagi w tym opisie takiemu korpusowi jak ten generała Ballesterosa. I jeżeli nie możemy przeprowadzić tej operacji, której bardziej zadowalające rezultaty mogłyby mieć bardziej decydujące efekty to musimy podjąć inną operację, jakiej powodzenie byłoby bardziej łatwe do osiągnięcia, pomimo iż korzyści będą mniejsze.
Te generalne zasady bedą doskonale zrozumiałe. Jestem przekonany, że Generał Ballesteros zrobi wszystko ze swoimi siłami aby nie dopuścić do otrzymania posiłków przez przeciwnika w Estremadurze, szczególnie teraz, gdy zostałem zobligowany przez rozkaz detaszowania oddziałów Generała-porucznika Rowlanda Hill`a po drugiej stronie Tagu.
Jestem zaszczycony
WELLINGTON.
Tłumaczenie: Konrad Obrębski
Copyright © 2006