BONAPARTE Jerome

Jerome BONAPARTE (09.11.1784-24.06.1860)

król Westfalii,  kontradmirał, generał dywizji

Krzyż Wielki  Legii Honorowej  - 24.09.1806

Nagrobek Hieronima Bonaparte
Hôtel des Invalides à Paris

1800 – aspirant marynarki 2.klasy na okręcie „L’Indivisible” flotylii kontradm.Ganteaume (29.11.),

1801 – uczestnik ewakuacji Armii Wschodu z Egiptu; aspirant 1.klasy na okręcie „Foudroyant” adm.Latouche-Treville (29.11.)

1802-1803 – służba we flocie francuskiej na Atlantyku

1802 – porucznik marynarki (02.11.), komendant brygu „L’Epervier” na wyspach antylskich

1803 – dymisja i wyjazd do Stanów Zjednoczonych

1805 – powrót do Europy (Lizbona), pojednanie z bratem w Alessandrii, anulowanie zawartego na emigracji małżeństwa z Elizą Patterson; komendant eskadry lekkiej na Morzu Śródziemnym na okręcie „La Pomone”; kapitan fregaty (02.06.); dowódca sił morskich portu Genua (07.07.); kapitan marynarki (01.11.), komendant okrętu „Le Veteran” w eskadrze kontradm. Willaumez (23.11.)

1806 – kontradmirał (19.09.), uczestnik kampanii w Prusach; dowódca 2.dywizji bawarskiej podczas blokady fortu Plassembourg k. Culmbach (08.10.); dowódca dywizji bawarskiej i wirttemberskiej Wielkiej Armii (08.11.)

1807 – dowódca IX.korpusu (05.01.-nominacja, 08.01.-przybycie do kwatery korpusu we Wrocławiu); generał dywizji (14.03.); przekazanie dowództwa korpusu (22.07); król Westfalii (07.07.)

1809 – dowódca X.korpusu Armii Niemiec (09.04.)

1812 – dowódca VIII.korpusu (01.04.), dowódca prawego skrzydła Wielkiej Armii (22.04.); niezadowolony z podporządkowania marsz.Davout opuścił Wielką Armię (14.0.7) i powrócił do Kassel (16.08.)

1813 – opuszczenie Westfalii (26.10.), powrót do Francji

1814 – towarzyszył cesarzowej Marii Luizie w podróży do Blois (29.03.)

1814-1815 – na emigracji w Trieście

1815 – opuścił potajemnie Triest (25.03.) i przez Neapol i Florencję udał się drogą morską do Francji, lądowanie w zatoce San Juan (22.05.); par Francji (02.06.); dowódca 6.dywizji piechoty – II.korpus Armii Północy (10.06.), ranny w bitwach pod Quatre-Bras i Waterloo

1815-1847 – na emigracji w Wirttemberdze (1816), następnie w Austrii (Triest: 1816-1819) i na Półwyspie Apenińskim (Rzym, Toskania)

1847 – zezwolenie na powrót do Francji (22.09.)

1848 - przywrócenie stopnia generała dywizji (11.10.); gubernator Hotelu Inwalidów (23.12.)

1850 – marszałek Francji (01.01.)

1853 – prezydent Senatu (28.01.)

Opracował: Kamp