: Castiglione 6.11.2002, 18:54

Kolejne moje pytanie dotyczy naszych "picadores" pod Albuhera.
Ile sztandarów i ile dział stracili tam Anglicy?
Mało znane źródła miło widziane.

: Zbyszek 6.11.2002, 21:12

jest na stronicy autorstwa Hiszpana Luisa Sorando Muzása, zreszto bardzo dobrej. W tamtym roku strasznie mnie meczyl na temat co pisze Stanislam Kirkor o ulanach nadwislanskich. No ale widac ze odwalil kawal dobrej roboty.

Pewno juz niektorzy z was znajo ten artykul (TJK ?), ale nie szkodzi, ci co nie znajo to niech se poczytajo jak rozumiejo ang.

Jest kilka drobiazgow o ktore mozna sie przyczepic ale ogolnie to artykul jest 1-sza klasa bez 2 zdan. Tym bardziej ze flagi, sztandary itd. to pasja autora.
Aby miec pelnieszy obraz to sugeruje Stanislawa Kirkora knige o legii nadw. i wspomnienia Wojciechowskiego, uczestnika bitwy. Jest jeszcze kniga jakiegos Angola o Albuherze, ale jak slyszalem to pelna typowych przechwalek malo majacych pokrycia w polskich, francuskich i hiszpanskich zrodlach. Niestety nie wiem co piszo sami Francuzi o tej bitwie, tez pewno sporo przechwalek (np. ze to ich huzarzy a nie nasi ulani zdobyli te sztandary i jencow i inne tego typu bla bla). Trzebaloby odsiac plewy od zboza, porownac zrodla, autorow itd. Jak na razie owy Hiszpan jest najlepszy wg. mnie bo juz czesc z tej roboty odwalil .

----------------------------------------------------

Trophies of Albuera (May 16, 1811)


The different consulted sources give some very different figures, about the number of flags and scripts taken by one and another decree in the course of this bloody battle, always spreading to diminish the lost ones own and to increase those of the enemy.

Fortunately, and thanks to the studies of the French vexologists Pierre Charrié and Jean Regnault, today we can confirm that they were 6 flags taken by the French army from the British in this battle, as well as 1 banner taken by the Spaniards from the French Imperial Army. The British were not able to take a trophy during this occasion, and limited the feats of the others in their writings to try to minimize the importance of the lost of their own flags, as well as to downplay those taken by their Spanish allies, in fact from the same horsemen that had just slaughtered to the English Brigade of Colborne.

Trophies taken by the French Imperial Forces
The French divisions of Girard and Gazan, in an intent of overturn the Allied right, collided with the Spanish forces theres. The British commander, Marshal Beresford decided to send to their support an English division, commanded by Stewart. Colborne’s Brigade was the first of Stewart’s Division to arrive and he deployed its three battalions (1st Battalion 3rd Foot, 2nd Battalion 48th Foot, and the 2nd Battalion 66th Foot) in line, while the brigade’s fourth battalion (1st Battalion 31st Foot) remained to the rear of this line in a column.

At the moment that the British succeeded in throwing back the French infantry attack, they were surprised on their right by a great mass of enemy cavalry, consisting of the 2nd and 10th Hussars, 20th Dragoons, as well as the famous Polish lancers of the Vistula Legion.

In less than seven minutes the three British battalions had ceased to exist. Only the 1st Battalion 31st Foot, that was in the rear of the these battalions, had time to from square and to escape the disaster.

Each one of these battalions had two flags: the King’s Colour, with the Union Jack occupying the clothe, and the Regimental Colour, which was the color of the facings of the regiment, with a small Union Jack in the upper corner of the flag, Both Colours had a shield in the center on which was embroiderer the regimental number.

Six were taken by the French, one of them, that of the 48th Regiment, was take by Marechal-de-Logis Dion d'Aumont, of the 10th Hussar, while the other five were take by the Polish lancers, whose Colonel Konopka, while hoisting one of them, screamed to the French infantry, “. . . the victory is with us! These are the flags that only my regiment took!"

These flags, in fact 4 complete and 2 reduced to the flagstaff with their spearhead and so alone some fragments of their cloths, were sent by Soult to Paris, in the care of Captain Laffite, of the 26th Dragoons, where they were temporarily deposited in the home of Marshal Berthier, until their solemn presentation in the Tulleries in August 1811, along with 200 flags taken from the Spanish in the past campaigns. This was a brilliant act, that sought to be an eloquent answer to the ceremony organized in London on May 18 to receive the eagle of the 8th French Regiment taken at Barrossa.

In 1814, these trophies were almost destroyed, but remained hidden until 5 April 1827, when five of they were displayed in the Museum of Artillery. The sixth flag was the King’s Colour of the 3rd Foot, which had been reduced to shreds at the time of its capture. During the Revolution of 1830, a mob stormed the Museum and took weapons and flags from it, including the King's Colour of the 66th Foot.

In 1831, the 4 remaining Colours, were placed in the cornices of the chapel of the Hotel des Invalides. During the funeral of Marshal Sebastiani on 11 August 1851 a fire broke out. The Regimental Colour of the 66th Foot was completely destroyed, while the King’s Colour of the 48th Foot was badly damaged with only its central shield surviving. The Regimental Colours of the 3rd Foot and the 48th Foot had only small fragments of its clothe and part of the Union Jack survive. One disappeared completely and of the other ones, only three fragments remained.

On 26 February 1861, General Duffourc d'Antist donated to the Invalides his collection of flags. Among these flags was the King's Colour of the 66th Foot which had been stolen by a mob in 1830, and acquired by this indefatigable collector.

At the present time there still exist: the shield of the King’s Colour of the 48th Foot, which is in a frame in the warehouses of the l'Armée Musée (Paris), while the King's Colours of the 66th Foot, as well as the remains of those of the 3rd and 48th are suspended of the cornices of the chapel of the Hotel des Invalides, which is part of the annex to the l'Armée Musée.

To conclude this section, I believe it would be interesting to summarize the information given by the British about the losses suffered in the Albuera by each one of the three battalions of Colborne’s Brigae:

First Battalion 3rd Foot (The Buffs)

Their facing color: buff

It was the first one attacked, having in line 24 officers and 750 soldiers, of whom on the following day only 5 officers and 134 soldiers were present for duty. Their ensign, Edward Thomas, only 15 years old, took the Regimental Colour, was surrounded by the enemy horsemen. A French officer asked him for the flag, and when he refused, he fell instantly to the ground pierced a lance. "The flag was taken, Fraser writes, but recovered but then retaken", without explaining when either occured. Other sources say that the Brigade of Fusiliers, was able to recover all its cloth, but not the staff.

The King’s Colour, was carried by Ensign Walsh, who was 16 years old. Several men of his escort united with half a dozen soldiers that fought in small circle, to defend the flag. Desperately, their flag was caught by Lieutenant Latham who defended it hopelessly with his sable. Felled by blows and kicked by the horses, he was able to pull the cloth off the staff and to hide it under his body. At the end of the day, Sergeant Gough of the 7th Fusiliers would find it bloodstained under the lieutenant's body, who although seriously maimed, was able to survive..

"Our flags” wrote one officer of the Buffs “were taken and recovered three times, but are still with us, fixed on two halberds."

In fact both sources are right, because the Poles took their staffs, with the spearheads and cords, as well as parts of the cloth, while the Englishmen were able to save much of the clothe. The Regiment’s Day is now celebrated on the anniversary of the battle of Albuera.

Second Battalion 48th Foot (Northamptonshire)

Their facing colour: buff
Their losses were numerous: 7 dead and 23 wounded officers, with 392 men hors de combat. The British do not mention their flags, but there is no doubt that both were taken, one by Marechal-de-Logis Dion d'Aumont, of the 10th Hussars, and the central shield of the other still remains in Paris.

Second Battalion 66th Foot (Berkshire)

Their facing colour: green yellowish.

The 2nd/66th was all but destroyed. Of their force of about 400 men, they had 16 officers and 310 men killed or wounded. The following day, it was able to muster only 53 bayonets. The majority of the casualties had been killed and among the dead were the battalion major, and the ensigns Walker and Colter. Captain Clark was taken prisoner, but was able to escape later, wrote that one of the flags was saved, but surprisingly he does not specify which one. The remains of this battalion was formed into a provisional battalion with the 2nd Battalion 31st, which had saved its flags.
was noted in its last inspection in Roncesvalles in 1813 said “The Battalion of the 66º doesn't have flags, because their new ones were sent to Lisbon in 1812. It is the undeniable test of their loss at Albuera, and the King's Colours also exsists still in Paris”.

Another document: in a letter about Albuera from Lieutenant George Crompton of the 66th Regiment, dated May 18, 1811 "Oh, what a day that was. The worst of the story I have not related. Our Colours were taken. I told you before that two ensigns were shot under them; two Sergeants suffered the same fate. A Lieutenant seized a musket to defend them, and was shot to the heart; what could be done against cavalry?"

Trophies taken by the Spaniards
The Allies reacted to the destruction of Colborne’s brigade, by quickly counter-attacking. The Spanish headquarters Nogales, wrote on June 11, “The Polish squadrons were almost destroyed and those that penetrated intact, between the 1st and 2nd lines were killed by their fire and some companies of in front of the rearguard."

It was in that moment that the Spanish Infantry Regiment Murcia was able “to take the banner of the Poles", said General Lardizabal, commander of the Vanguard Division of which was part the Murcia Regiment belonged. Count Clonard, when recording the history of this unit copied when making the record of this unit.

And it concludes the part of the biggest State": the enemy lost 9,000 men among them were Generals Werlé and Pepín, both of who were killed; Marranxin, Gazan and Brayer wounded; as well as many senior officers, 3 flags, and numerous weapons and Spoils."

On May 23, during the feast of the Ascension, seven days after the battle, it was presented in Cádiz by D. Sbastian Llano, aide-de-camp to General Blake, brought the news of the victory to the Cortes, along with one of the above trophies.

According to the proceedings of the General and Extraordinary Cortes (of Cádiz) it was admitted before the assembly and after a short address exalting the Allied victory, he concluded by saying:

of the three flags that were captured from the enemy, I have the honor of presenting this to V.M. like tribute due to the Nation that they represents."

The aide continued requesting that that flag “be sent to a temple consecrated by the Patron of Spain . . . (the San Flepe Nen Chapel) and be preserved there forever. . .” This “flag” was the banner of the Vistula Lancers, taken by the Murcia Regiment, but what were the other two flags?

or some time, I believed that in 1890, there were two banners of belonging to the Vistula Lancers displayed in San Fernando's Real chapel in Seville. Today only the banner of the 2nd Squadron still hangs there, the banner of the 1st Squadron having been returned to the French Army Museum in Paris. But according to Captain Wojciechowski’s memoirs, these guidons were not lost at Albuera, but at Yebenes on 20 March 1809, where they were stored in the regimental commander’s personal carriage and subsequently captured. It is most likely that these guidons were sent to the Supreme Junta, which had its headquarters in Seville.

Therefore, given the evidence, it is highly likely that the figure of three flags captured was propaganda exaggeration.

This trophy, however, could be that of the 3rd Squadron of the Vistula Lancers or possibly a replacement guidon - of unknown design – for the ones lost at Yébenes. It hung in the Chapel of San Felipe Neri in Cádiz. On 29 November 1813, a pennant of the 52nd French Line Regiment, was sent to Cadiz after the capitulation of Pamplona (31 October 1813) and offered by the Cortes to the priests of San Felipe in appreciation of their permitting the Cortes to have their first sessions in that church.

The flags disappeared sometime in 19th Century and there is a possibility that these flags were destroyed by the priests to prevent them being re-taken by the French in 1823, when they occupied the city. Nevertheless, another extraordinary possibility exist. In the Museum of the Cortes of Cádiz, next to San Felipe's Chapel, a small collection of old flags existed but have never been classified. For 20 years now, they have been stored inside a freezer! None of the Museum personnel are unwilling to open, in spite of the repeated requests by myself!

Are two of them perhaps the trophy of the Albuera and the pennant of Pamplona?, I trust that some day we can know it, but at the moment the mystery remains.

: janusz 7.11.2002, 10:40

Zbyszek - bardzo dobry artykół, mógłbyś podać link do tego Hiszpana?

Czytałem książkę "Albuhera" anglika (widziałem ją ostanio w Pelcie, potwornie droga), którego nazwiska nie pamiętam a szkoda ponieważ jest to wyjątkowo żałosny dupek. Polaków przedstawił jako skrajnych barbarzyńców. Były dosłownie takie opsy:
1. Francuzi broniący bezskutecznie angielskich jeńców przed Polskimi bestiami. Polacy tnący szablami bezbronnych jeńców mimo oporu Francuzów.
2. Francuzi solidaryzujący się z Anglikami w obliczu polskiego okrucieństwa
3. Polacy zmuszający swoje konie do tratowania rannych Anglików. Mimo oporu koni Polacy wielokrotnie zawracają i z premedytacją zmuszając konie do tratowania bezbronnych, rannych jeńców
4. Polacy grabiący jeńców mimo cierpienia rannych
5. Polacy wyłoniający się z nawałnicy deszczu, niewidoczni dla Anglików - stąd zaskoczenie.
6. Anglicy bez możliwości użycia broni palnej z powodu deszczu

Wszystko to na podstawie źródeł angielskich, głównie wspomnienia uczestników wydarzeń. Barwna ilustracja polskiego lansjera przedstawia rzeczywiście troglodytę i przedstawiciela rasy niższej. W tej wielce naukowej publikacji nie ma natomiast słowa o tym, ża Anglicy nie udzielili rannym lansjerom pomocy medycznej po bitwie w żałosnym akcie odwetu. Francuzi znaleźli kilkunastu rannych lansjerów-jeńców w fatalnych warunkach po odzyskaniu Albuhery. Kirkor przyznaje wprawdzie, że straty poniesione przez Anglików wskazują, że lansjerzy w pierwszym impecie prawdopodobnie nie brali jeńców - największy stosunek zabitych do rannych i wziętych do niewoli wystepuje w pierwszym w kolejności rozbitym batalionie. Straty te wynikały natomist z walki a nie z egzekucji. Sam Anglik przyznaje w swojej publikacji, że Anglicy nie akceptowali propozycji poddania się - jest ewidentny opis pocztu sztandarowego odmawiającego kapitulacji - w chwile po tym pocztu już nie było. Sama książka natomiast jest pięknie wydana, duży format, kredowy papier, ciekawe ilustracje barwne, wiele bardzo dobrej jakości zdjęć rekonstrukcji mundurów m.in 2 p. huzarów, który bez wątpienia atakował z lansjerami.

Pozdrawiam,
Janusz

: Zbyszek 7.11.2002, 16:07

Czemu nie jestem zdziwiony że Angol nas tak potraktowal ?
Absolutnie nie zaskoczony.
Dumni i niezwyciezeni żolnierze-dżentelmeni (a jakże) z dumnego Albionu (a owszem) masakrowani przez barbarzyncow z nad Wisly (tak tak).

Czy ten jak go okresliles "wyjątkowo żałosny dupek" pofatygowal sie dac jakies obszerniejsze cytaty z polskich zrodel ?

Janusz , link do artykulu :
http://www.napoleon-series.org/military/battles/c_albueraflags.html

: janusz 8.11.2002, 10:19

Zbyszek dzięki za link. Co do polskich źródeł to nie było absolutnie żadnych - czym nie byłem zdziwiony. Jet wiele takich przykładów. Ostatnio kupiłem słownik napoleoński Davida Chandlera - uznany autorytet. Pod hasłem Fuengirola nie ma słowa o Polakach, Sommosierra wprawdzie jest ale z faktami ma się nijak a przede wszystkim dowodził Francuz itd. Staram się z takimi rzeczami walczyć i do Chandlera napisałem list ale to jest jednoosobowa krucjata. Trzeba po prostu publikować za granicą i prostować te nonsensy. W przeciwnym razie będą nas zawsze traktować jak niedorozwinietych ubogich pociotków gdzieś z Syberii.

Pozdrawiam,
Janusz

: Zbyszek 8.11.2002, 14:23

Pozostawiam to bez komentarza.


Tak, tam tez Angole dostali od naszych po jajach, i to calkiem niezle.
Ale zajrzyj co pisze Nafziger (USA) o tej bitwie w swej ksiazce o Polakach i Sasach podczas wojen napoleonskich.
Otoz szukal w archiwach brytyjskich dokumentow dotyczacych strat brytyjskich w tej bitwie, wiadomo ze byly nieproporcjonalnie wielkie.
I co sie okazalo ?
Ano "niewidzialna reka" powyrywala kartki z danymi.

Pomysl tylko, ani tam w Anglii nie bylo dzialan wojsk podczas 2 Wojny ani podczas 1-szej wojny aby biblioteki i archiwa byly zniszczone jak w Niemczech, Polsce czy pn. Francji - a tu faceci lażo sobie po archiwach i usuwajo dokumenty, niszczo je, manipulujo ...
a co nie sknoco, to utajnio !
tak jak afera z Sikorskim.



Janusz, bardzo dobrze robisz, tak powinoo sie robic. Nie jestes sam w takiej dzialalnosci, jak masz dostep do www.amazon.com i znasz angielski to mozesz poczytac calkiem krytyczne opinie o ksiązkach Chandlera, Digbiego i innych zafajdanych Angoli. Lakiem dosadnie napisane, co i niektore to moje.
Wiem że ich te opinie bardzo zabolaly, sam Digby sie żalil na angielskim forum dyskusyjnym ze one obniżajo sprzedaż jego ksiażek. Amazon.com jest najwiekszym dystrybutorem książek na swiecie.



Masz ABSOLUTNO racje.

Trzym sie
Zbyszek

: Pitrek 11.11.2002, 16:07

Witam!

Czytałem, że pod Albuherą w zaatakowanych przez naszych lansjerów angielskich pułkach stosunek zabitych do rannych wynosił 3:1. Czy nadwiślańczycy zawsze tak wymiatali swoimi lancami, czy tylko tym razem przeciwni się dobrze "ustawił"?

Pozdrawiam.

: Zbyszek 11.11.2002, 17:48

Witam Piotrze,

He he he. Oj wymiatali wymiatali, i to zdrowo.
A i nieprzyjaciel dupsko nadstawil pod Albuhera wiec nie wypadalo inaczej jak tylko zdrowo dolożyć.

Co do tych danych na temat ze w angielskich pułkach stosunek zabitych do rannych wynosił 3:1 to nie wiem.
Ja mam ze angielski general Beresford (dowodca w tej bitwie) dal ilosc zabitych w trzech pulkach bryt. (Brygada Colbourne) na 319, a liczbe rannych na 460.
Te dane podaje takze Stanislaw Kirkor na stronie 299 i Sir Oman w tomie 4 na stronie 384.
Czy te liczby so zawyzone czy zanizone to nie wiem, ale nie ma tu mowy o 3:1. Aby dac zdecydowano odpowiedz trzebaloby popatrzec w inne zrodla i porownac.

Dodatkowo ulani strzepali tluste dupsko brytyjskiemu 4-mu pulkowi dragonow krolowej oraz 3 pulkowi dragonow Ksiecia Walii .
Jednak straty oby konnych formacji nie byly duze jako ze szybko uciekaly przed ulanami.

Gwoli przypomnienia, 50 ulanow szarzujac pod gore i to w szyku luznym roznioslo w piz*u 370 brytyjskich dragonow z pulku Prince of Wales.
7 wrogow na 1 ulana. Ale to ulani pogonili te calą halastre az do pozycji piechoty i to z usmiechem na ustach.

Z jencami tez sie nie cyckali, to fakt.
Chociaz niestety, to nie humanitarne, ale niehumanitarni byli tez ich wrogowie.
Np. pod Mallen nasi ulani dali po ogonie Hiszpanom, ktorych jedna czesc rzucila sie w panice przez rzeka. Druga czesc podjela inteligentno decyzje aby sie poddac naszym - niestety nie wiedzieli ze wczesniej inni Hiszpanie strasznie nabruzdzili Polakom - a wiec mieli przechlapane na calego.
Ulani owych jencow wykonczyli.
Potem dopadli tych co wplaw przekroczyli rzeke i tez wykonczyli kogo tylko dopadli - niewazne czy blagal o zycie, czy sie poddawal czy smial walczyć.

Warto przypomniec ze to nie ulani sami siebie nazwali "Piekielni Pikadorzy" i "Diabelscy Lansjerzy" ale nasz nieprzyjaciel. A nie ma lepszej laurki na wojnie jak takie ksywki nadane przez wroga.

Glory, glory for the best fighters !

Pozdrawiam
Zbyszek

ps.
Jak ja mysle o ulanach nadwislanskich to jedna rzecz przychodzi mi na mysl NATYCHMIAST:
slawetne pytanie Rocha Kowalskiego do swych synow z filmu Potop:
"Ociec prać ?"
i szybka i entyzjastyczna odpowiedz "Prać !"

: Castiglione 11.11.2002, 23:12

Zbyszku, tak gwoli sprostowania, to wspomniany Roch synów nie miał, bo jak wiadomo pani Kowalska, to była jego szbla (a wszak z nią potomstwa doczekać się trudno). A sławetne "Prać!" wyrzekł Kiemlicz. A tak poza tym to wszystko ok. Tylko czy te sprostowania na anglojęzycznych forach to aby nie walka z wiatrakami?

: Zbyszek 12.11.2002, 01:08

Cholera, alem strzelil gape, a niech to.
No oczywiscie ze to Kiemlicze a pani Kowalska to jego szablisko, teraz sie mi przypomnialo.
No ale jak slysze ze o ulanach to zaraz sie zagalopowuje nie baczac na zasadzki - takim juz jest.

Wiwat Roch !
Eh, to dopiero byl indiwiduum.

Wlodek, na twoje pytanie odpowiem z Potopu (skoryguj jak jest z Wolodyjowskiego lub Ogniem i M.):

"Panowie ! Szable w dloń !"

A tak na poważnie to wlasnie tlumacze Belgowi o ulanach atakujacych na czolgi podczas 2 wojny swiat. i Niemcowi o użyciu lanc. Nie mam najlepszych informacji bo i nie mam dostepu do ksiazek polskich. No ale honoru polskiego wojska trzeba bronic i cierpliwie ludziom tlumaczyc.
Majo jak najlepsze intencje chociaz czesto opierajo sie na mitach (Polacy z lancami na czolgi, Polacy to Polacy tamto, a wszystko negatywne.)
Nie moglem namowic zadnego z mych polskich kolegow na uczestnictwo w angielskim forum, wiec jak na razie jestem tam samotnym. A szkoda bo wolalbym jakby ktos bardziej odemnie poinformowany o Polskiej armii tam byl. Z czasem i tak bedzie, bo skoro juz so tam Ruscy i Francuzi to czemu nie nasi ? Prawda ? Mam tylko nadzieje ze u nas uczo jez. angielskiego.

: Pitrek 12.11.2002, 11:41

Witam!

Też mi się udzieliła ta atmosfera i napisałem:

Miało być 1:3, ale na podstawie tego co podał Zbyszek wychodzi 1:1,4.
Masakra.
Jaki był przeciętny stosunek zabitych do rannych w czasie Wojen Napoleońskich? Czytałem, że było to 1:8.

Pozdrawiam.

: TJK 12.11.2002, 22:51

Zbyszku !
Zajrzyj tu:
http://kawaleria2rp.w.interia.pl/szarze.htm
http://www.heroica.org/polish.htm


Prawdę mówiąc sam miałem parę starć w tym temacie na Heavengames forum..

: Tomaszek 13.11.2002, 19:31

ja tam nie czepiam się treści - ale raczej sformułowań...
Może lepiej użyć słowa LANCA?! UAHAHA!!! w końcu zadał nią sztycha łups... sorki - co za dużo to nie zdrowo... spadam

: klausjad 15.12.2002, 16:41

Książka nazywa się"Bloody Albuera" a angielski bubek Ian Fletcher.

: Goœć_Zbyszek 15.12.2002, 22:23

Kiedys byla dyskusja o stronniczosci pana Fletchera.
Wystarczylo kichnąc i już byl Fletcher oskarżajac cie że jesteś anty-brytyjski. Irytowalo to nawet tych z Anglikow ktorzy mieli bardziej wyważone opinie.
Dyskusja zakonczyla sie kiepsko i juz Fletcher sie nie pokazal ze swymi pouczeniami co kto powinien myslec.

"What do you think about shit ?
Fletcher.
What do you think about Fletcher ?
Shit.
Thank you.
That's all right."

Nie nadaje sie do tlumaczenia.

: Santa 2.01.2003, 02:17

Jedną z bardziej zarypiastych rzeczy o Albuerze, jest tekst z książki Mariana Kujawskiego "Z bojów polskich w epoce napoleońskiej. Maida. Somosierra. Fuengirola. Albuera.", Londyn 1967. Są tam bardzo dobre mapki do Fuengiroli (tam tośmy angolom dali , i to chłopaki z 4 ppl). Książka świetnie wydana i napisana. Trochę o taktyce i takich interesujących pierdołach . O Albuerze widziałem też jakiś artykuł w SMHW (Studia i materiały do Historii Wojskowości, takie piękne czasopismo kiedyś wychodziło), również z mapą. NIe pamiętam jaki numer, ale mogę sprawdzić jakby ktoś chciał.

: Goœć_Zbyszek 2.01.2003, 13:50

Witam,

Brzmi ciekawie. Czy masz mapke atakow ulanow nadwislanskich pod Albuhera ? Chodzi mi konkretnie o pozycje piechoty hiszpanskiej na odcinku tego ataku.
Pozdrawiam
Zbyszek

ps.
troche mnie zaskoczyles z ksiażko Kujawskiego. Zestawienia strat bojowych oddzialow angielskich "niewidzialna ręka" usunęla z archiwow armii brytyjskiej. A moi koledzy z Anglii twierdzo ze nic na temat Fuengiroli nie bylo dostepne ani publikowane w Anglii. Ty piszesz ze ksiażka Kujawskiego opisujaca walki pod Fuengirola byla publikowana w Londynie i jest dostepna od wielu lat.

: Santa 2.01.2003, 15:18

Miło mi zaskoczyć takiego znawcę epoki .
Nie przypominam sobie, czy zaznaczono poz Hiszpanów. Sprawdzę w najbliższym czasie, podobnie jak ten numer SMHW. Polecam ogólnie przeglądanie starej specjalistyvcznej prasy historycznej czasem się coś trafia co . Zwłaszcza numery międzywojenne (wtedy to byli historycy).
Kujawski podaje jako źródło do Fuengiroli raport gub. Gibraltaru. Do Albuery nie pomnę. Nie wiem więc czy szperał w raportach strat.
Książka Kujawskiego dostępna od wielu lat? Wiele lat temu to ją napisano. W Poznaniu znalazłem jedno wydanie w czytelnii Rzaczyńskich na Św. Marcinie.
A poza tym zastanawia mnie poczytność niektórych książek (do oczywiście nie jest żadna aluzja do Ciebie). Jakiś czas temu wypożyczyłem biografię (hagiografię) Wellingtona, Jana Meysztowicza, z 1973 r. Byłem pierwszą osobą która to zrobiła . A przecież warto znać swojego wroga . Czy Twoi koledzy z Anglii to anglicy. Może dlatego nie wiedzieli
Avec plaisir pomogę.

: Goœć_Zbyszek 2.01.2003, 16:01

Mialem dyskusje z jednym z Hiszpanow na temat rzekomego zdobycia jednego ze sztandarow ulanow nadw. przez piechote hiszpansko pod Albuhera.
Z dalszej dyskusji jednak wyniklo ze sztandar nie tyle zostal zdobyty co znaleziony leżący na ziemi. Mialo sie to stac wskutek nieudanego ataku naszych ulanow na czworobok piechoty pulku Murcja.
Chcialbym zobaczyc gdzie byl rozwiniety owy oddzial, lub jakikolwiek inny pulk piechoty hiszpanskiej na obszarze ataku ulanow.

Zrodla polskie nie wspominajo o stracie zadnego sztandaru pod Albuhera.
Ulani stracili wszystkie 4 sztandary pod Jevannes, na dlugo przed Albuhera.
Nie wiadomo tez czy przez slowo "sztandar" Hiszpanie takze rozumieli proporce kompanijne lub jakis "sztandar" franc. kawalerii.

Tym bardziej cala sprawa jest dziwna ze wg. mych angielskich kolegow w miejscu szarzy ulanow nie bylo zadnych istotnych sil piechoty hiszpanskiej.

Jak bys mial mapke to prosze podaj kto jo wykonal i na podstawie jakiego zrodla.

ps.
dzieki za mile slowa pod moim adresem ale tu mala korekta - nie jestem znawco epoki napoleonskiej, moja mala dzialka to jedynie wojskowosc.
W ktorej tez nie jestem znawco, raczej okreslilbym siebie jako "ciekawski krytykant". Serdecznie pozdrawiam i witam na forum.

: Castiglione 2.01.2003, 17:04

Zbyszku, mapkę Albuhera to ja mam. Nie wiem tylko, czy znajdziesz na niej to, co Cię interesuje.

Co do Twoich czworoboków, jak dla mnie REWELACJA. Trochę to jednak potrwa, bo muszę zmienić znaki diakrytyczne.
Pozdrawiam.

: Goœć_Zbyszek 2.01.2003, 19:16

Tak, mapka jest OK i daje ogolne wyobrazenie o bitwie. Napewno sie przyda w dyskusji. Tak sie zastanawiam gdzie mogl stac pulk Murcja, chyba gdzies niedaleko strumienia Aroya a na wschod od oddzialow Lumiey'a.
Nie mam po reką zestawienia sil Blake'a - no i ciekawe jakie dokladnie pulki kryją sie pod slowem "Hiszpanie". Znając to, by nas naprowadzilo nieco na ślad.

ps.
jest sporo do poprawki/obrobki w artykule, ale nie ma pospiechu, zrobisz Wlodek kiedy Ci bedzie pasowalo. Pozdrawiam.

: Duncan laird McLean 2.01.2003, 20:46

Najbardziej ciekawe i to a propos 'angielskiego dupka' że jak wynika m.in. ze wspomnień uczestników II wojny światowej w tych pułkach angielskich przechowała się tradycja że "miały honor bić się z Polakami"

: Goœć_Zbyszek 2.01.2003, 21:24

Nie bardzo rozumiem co ma 2 wojna swiatowa do dyskusji o bitwie pod Albuhera. Czy może masz informacje na temat odnoszenia sie Anglikow do Polakow z okresu ... napoleonskiego ?

: Duncan laird McLean 2.01.2003, 23:44

Cóz rzadko się zdarza aby w tradycjach pułkowych angielskich przechowali się ich przeciwnicy-widać musieli ich dobrze zapamiętać
Zresztą o tym pisał również Henryk Sienkiewicz w " Pustyni i w puszczy"

Wiem że Polacy wzięci do niewoli w Hiszpanii byli podobnie jak inni jeńcy więzieni na statkach więziennych ( brrr)
Chciałbym natomiast spr informację o wcieleniu jeńców polskich wziętych przez Anglików z San Domingo do angielskich pułków.

: woltyżer 3.01.2003, 00:58

Co nieco na ten temat znajdziesz w "Dał nam przykład Bonaparte" Bieleckiego i Tyszki. Są to fragm. wspomnień z epoki od Legionow po 1815r.
Woltyżer.

: Santa 8.01.2003, 16:45

Witam !
Zbyszku mam już ksero kilku fragmentów z Kujawskiego. Potwierdzają one moją opinię, na temat genialności tej pozycji. Trochę jednak potrwa, zanim to zeskanuję, gdyż jedyny dostępny, jest nasz skaner na wydziale. Jest tam nieco dokładniejsza mapa niż przesłał Castiglione, obejmująca dwie fazy bitwy. Dodatkowo stany pułków sprzed bitwy i straty (wszystkich biorących udział). Nieco ogólnie ujęto straty Hiszpanów. Oprócz tego jest bardzo ciekawe, bo wychodzące poza zwykłe "odbębnienie" przebiegu zanalizowanie starcia i poszczególnych faz. Tak sie powinno pisać historię
A przedmowę napisał Kukiel
Cierpliwości.

: Gość_Zbyszek 8.01.2003, 17:31

No niezle , juz mam slinotok !

: Duncan laird McLean 8.01.2003, 18:20

Ja też

: Guest 18.01.2003, 20:29

No, to zakładajcie śliniaczki panowie. Sorry,że tak późno, ale tak jakoś wyszło. I tak jestem lepszy od Grouchy'ego .


Poniższe stany są niemal dosłownym odpisem wykazów podanych w "A history of the Penisular War" przez sir Charlesa Omana (IV, 631-635), który opracował wykaz armii Soulta na podstawie stanów liczebnych znajdujących się w Archives Nationales w Paryżu oraz listy strat odszukanej w Archives de la Guerre, popdpisanej "Mocquery, !9 juillet 1811". Rozbieżność między wykazem urzędowym, a imiennymi listami strat opracowanymi, przez Martiniena ilustruje zestawienie tych dwóch źródeł.
Stan i straty armii Beresforda (to coś szczególnie dla Ciebie Zbyszek- przyp. Santa) pod Albuerą zostały podane według urzędowego raportu oraz źródeł hiszpańskich. Zastrzeżenia autora wobec wykazu sprzymierzonych znajdzie Czytelnik w tekście szkicu (odpowiedni fragment zapodam- Santa)

Armia marsz. Soulta pod Albuerą

V korpus Piechota

W polu
1 dyw. Girarda Of. Szer. Of. Szer. Of. Szer. Of. Szer. Ogółem
34ppl (2 baony) 23' 930 4 104 3 298 - - 419
40 ppl (2 baony) 35 778 4 35 9 226 1 73 348
64 ppl (3 baony) 50 1539 5 99 18 361 - 168 651
88 ppl (2 baony) 21 878 - - 5 253 6 141 405

2 dyw. Gazana

21 pplek. (2 baony) 43 745 3 61 11 154 2 24 255
100 ppl (2 baony) 33 705 4 50 8 152 2 51 267
28 pplek. (3 baony) 62 1305 7 53 10 313 1 112 496
103 ppl (3 baony) 38 1225 8 48 10 148 3 74 287

Razem V korpus 305 8153 31 450 84 1905 15 643 3128

Brygada gen Werle

12 pplek. (3 baony) 62 2102 3 108 14 511 1 132 769
55 ppl (3 baony) 58 1757 4 68 6 235 - 38 351
58 ppl (3 baony) 55 1587 6 23 15 258 2 24 328

Razem bryg. gen. Werle 175' 5446 13 199 35 1004 3 194 1448

Brygada gen. Godinot
16 pplek. (3 baony) 49 1624 2    39 7 321 - 12 381
51 ppl (3 baony) 65 2186 - 2 - 1 - - 3

Razem bryg. gen. Godinot 114 3810 2 41 7 322 - 12 384

Komp. gren. 45, 63,
95 ppl i 4ppl Ks. Warsz. 33 1000 straty ujęte ogólnie 10+362
(11 komp. )

Razem piechoty 627 18388 46 690 126 3231 18 849 5332

Uff, to dopiero pierwsza strona .
Niestety, wiecie jak to jest z wielokrotnymi spacjami. Resztę więc zeskanuję za dni kilka i dopiero wtedy wyślę.

: Santa 18.01.2003, 20:33

Pierwsze liczby to stan w polu potem zabici, ranni jeńcy i ogółem wszyscy, oficerowie i szer.

: Gość_Zbyszek 19.01.2003, 00:11

No Santa sie postaral i wielkie dzieki za to. Sporo pisaniny i calkiem sporo informacji.
Jednak nam potrzeba cos na temat Hiszpanow, gdzie byli ustawieni, jakie straty mieli. Chcemy rozgryzc zagadke na ile prawdziwe jest ich twierdzenie ze zdobyli jakies sztandary ulanow nadwisl. pod Albuhera.
Co potrzebna nam ?
1. dokladna mapka, lub ogolna mapka ale taka gdzie by byly zaznaczone pozycje pulkow hiszp.
2. opis walk pomiedzy Hiszpanami a ulanami nadw. - jesli oczywiscie cos powazniejszego bylo miedzy nimi

i to spowodowalo moj slinotok

no wlasnie, to zabrzmialo obiecujaco, szczegolnie jesli jest tam opis walk Hiszpanow, a nie tylko sztampowo Angole przeciw Zabojadom.

A swojo drogo to gratulacje z dostepu do ksiazek Omana !

: Santa 19.01.2003, 18:47

Gratulacje, dla Kujawskiego, ale on mieszkał w Anglii. Jak juz pisałem wszystko będzie .

: Santa 30.01.2003, 22:24

Oto rzeczone mapy:

: TJK 1.02.2003, 15:52

Po rozbiciu brygady Colborna, szarża przekształciła się w cały szereg starć, w trakcie których grupki ułanów atakowały różne jednostki piechoty i kawalerii.
Mała grupa ułanów zaatakowała miedzy innymi sztab gen. Zayasa, który musiał się schroniś do środka jednego ze swoich batalionów.

: klausjad 1.02.2003, 22:28

Chciałbym dorzucić swój klocek.Udało mi się zdobyć opracowanie dotyczące bitwy pod Albuhera ilustrowane przez Andrzeja Kleina.
Niebawem dla podtrzymania ślinotoków coś zeskanuję.

: TJK 3.02.2003, 19:21

Tak, ślinotoku część dalsza .. prawdopodobnie w czerwcu wydana zostanie następna pozycja cyklu Bitwy-Kampanie-Wojny - Albuera 1811 autorstwa Tomasza Rogackiego. Dzieki uprzejmości redaktora serii pana Zalewskiego, miałem okazję rzucić na nią okiem i zapowiada się naprawdę rewelacyjnie. Także trochę cierpliwości i... do portfeli Panowie !!!

PS Własciwie ten temat bardziej nadaje sie do subforum Antykwariat ale skoro ju rozmawaimy o Albuerze..

: Guest 4.02.2003, 16:38

Zarąbiste wiadomości panowie. Rogacki to napisał chyba Egipt, co nie? A wcześniej dorwałem jego opracowanie z "dwuodcinkowej serii" Bitwy napoleońskie. Była to praca na temat Austerlitz, ale niezła. Wcześniej napisał Iławę Pruską.
A co do Albuery to:
Polacy szarzowali tam trzykrotnie. Pierwszy raz na anglielską brygadę Colborne'a w składzie 3pp (Buffs, 755 bagnetów), 2/31pp (418 b.), 2/48 pp (452 b.), 2/66 pp (441 b.) razem 2066 ludzi. Nie było żadnego deszczu w trakcie tej szarży, gdyż wykonana została w trakcie walki ogniowej tej brygady z nacierającą na pozycje piechoty hiszpańskiej Zayasa (wyjątkowo twardo się zresztą trzymającej, co hiszpanom w regularnych bitwach jak wszyscy z pewnością wiecie nader rzadko się zdarzało ), dywizji francuskiej Girarda. Wcześniejsza wymiana ognia była naprawdę intensywna, bo spowodowała spore straty po obu stronach i to właśnie przez to zaangarzowanie Angole nie zauważyli dostatecznie szybko ułanów nadwiślńskich przekraczających strumień i formujących się na ich flance do szarży. Wraz z nimi szarżował 2 phuz. francuskich. Jednak decydującą rolę odegrali nasi, co podkreślają nie tylko nasze źródła, ale i francuskie, angielskie i hiszpańskie (bibliografię jaką podaje w swoim Dziele Kujawski podam może kiedy indziej, to też kilka stron). Anglicy byli ustawieni w szyku od nas: najpierw najstarsi Buffsi, potem 48 i 66. 31pp zamarudził w tyle i nasi zajęli się nimi później. Zdążyli sfrontować w stronę ułanów i zaczęli strzelać ogniem plutonowym. Ale szarżę przyjęli w podwójnej klasycznej linii. Trzy pierwsze bataliony zostały wklepane. 31 zdążył sformować czworobok i oparł się, chociaż i on poniósł pewne straty (aczkolwiek zapewne przede wszystkim w wyniku wcześniejszej wymiany ołowianych argumentów z piechotą francuską. Pojedynczy lansjerzy dochodzą aż do sztabów. Jeden z tych twardzieli dojechał, aż do Beresforda, który będąc słusznej postury zwalił go z konia, a naszego bohatera dobił oficer ordynansowy z pistoletu (ta sytuacja kojarzy mi się z Grunwaldem ).
Wynik tej szarży: 3 pp Buffs stracił 216 zab, 248 rannych i 179 jeńców w sumie 643 b. (20 z 27 of.), 48 pp odpowiednio 48, 96, 199 w sumie 343 (23 z 29 of.), 66 pp 55, 116, 101 (15 z 24 of.). To są straty z całej bitwy, ale później ze zrozumiałych względów jednostki te nie brały udziału w walce.
Wyraźnie widać z tych proporcji, że nie doszło do dożynania jeńców na masową skalę, bo największe straty w zabitych ponieśli Buffsi, pierwsi w kolejności. Ułani natomiast popędzili dalej. Do pojedyńczych przypadków być może doszło.
Ułani zdobyli 5 sztandarów. Anglicy ocalili jedną chorągiew 3 pp, którą znaleźli następnego dnia przy rannym ppor., który był chorążym (schował pod mundur). Ów Angol, niejaki Latham miał odrąbaną rękę i część twarzy. To był Człowiek . Kujawski podaje, że z 11 ppor. którzy zajmowali się sztandarami 4 zginęło, 6 zostało rannych, a 1 dostał sie do niewoli.
Co do dział to ułani wpadli następnie na baterię Cleeve'sa i zdobyli (pomimo salwy jaką przyjęli) 4 działa i jeden granatnik. Jedno działo spieprzyło. Niestety cztery po bitwie wróciły do Angoli, bo nasi ich nie wyciągnęli. Zarąbali jedynie granatnik (miarą rzetelności pracy Kujawskiego jest fakt, że podaje on losy tego 5,5 calowego granatnika, który utracili po poddaniu San Sebastian w 1813 r.).
Druga szarża do której rzucił Polaków Soult, był atypowym zyskaniem na czasie w celu wprowadzenia do boju piechoty, na przeciwuderzających wtedy Angoli i Portugalczyków. Nasi ułani trafili wtedy na tych ostatnich (konkretnie na legion luzytański (572 bag.), który pomimo spokojnego odparcia salwą rzuconych w pośpiechu (a więc nie uderzających w szyku, ale grupkami Polaków)i tak stracili w sumie 171 ludzi (66 zabitych). W każdym bądź razie utrzymali szyk i byli z tego piekielnie dumni, bardzo długo potem.
Trzecia szarża miała miejśce na brygadę Myersa (1 i 2 batalion 7p.fiz. 714 i 568 bagnetów, 1/23 p.fiz 733 bagnety, oraz kompanie 2/27, 1/40 i 97 pp w sile 165 bagnetów). Nie powiodła się tak dobrze jak pierwsza, lecz zmieszałe skrzydłow kompanie fizylierów i zadała im spore straty krwawe (w sumie w bitwie cała brygada miała 186 zab. i 863 rannych oraz 6 jeńców - chyba ułani przytroczyli ich do siodeł ).
Nie chce mi się opisywać całej bitwy, naprawdę polecam Kujawskiego jest doskonały. Straty angielski podane są na podstawie odpisów z raporów Beresforda. Są one nieco zaniżone jak wykazały późniejsze badania. Ułani stracili w całej bitwie 42 zabitych, 87 rannych i 1 oficera wziętego do niewoli (razem 130, ale i tę liczbe należałoby trochę zwiększyć). Stan sprzed bitwy - 591 szabel, a raczej lanc przede wszystkim.
Należy pamiętać również o posiłkującym pierwszą szarże 2 p. huz. który odegrał mniejszą, ale także ważną rolę.
A i apropos jeńców to na początku było ich dużo więcej (podaje się liczbę 800), ale wielu nie zostało zebranych, a część uciekła później w trakcie konwojowania.
Sztandary zdobyte przez Polaków były jedynymi wziętymi w Hiszpanii Anglikom. Sztandary 66 i środkowa część chorągwi 48 były w Paryży u Inwalidów jeszcze w 1963, gdzie widział je Kujawski.

: Santa 4.02.2003, 16:40

Taki długi post i znów mnie wylogowało .

: Duncan laird McLean 5.02.2003, 03:03

Solidna robota

: Castiglione 7.02.2003, 00:34

Albuhera a.Klein

Prośbę spełniam, a autora prosze o komentarz.

: klausjad 7.02.2003, 21:03

Dzięki za spełnienie życzenia.Ilustracja ta jest fragmentem okładki do opracowania Albuhera.Tekst jest jeszcze niekompletny natomiast rysunki obrazujące przebieg bitwy są kompletne w liczbie 31.
Po skompletowaniu tekstu całość ukaże się drukiem,nie wcześniej niż na Boże Narodzenie.
W pierwszej kolejności ukaże się bowiem opracowanie Raszyn 1809.
Z Raszyna pochodzą ilustracje przedstawiające mundury polskie i austrjackie a wydane w formie pocztówek.
Część ilustracji do Raszyna znajduje się na wystawie w Muzeum Okręgowym w Kaliszu.Towarzyszą one wystawie Wojsko Polskie Doby Napoleońskiej.

: Santa 10.02.2003, 11:59

Ten Raszyn, to w czym ma wyjść? Chodzi mi o wydawnictwo i serię.

: klausjad 11.02.2003, 17:17

Raszyn wyjdzie jako inicjatywa prywatna bez powiązania z żadnym wydawnictwem.

: Santa 2.03.2003, 01:43

Wszystkich zainteresowanych z Poznania i ew. okolic (jakby wam sie chciało), zapraszam na Wydział Historii UAM (ul. Św. Marcin, skrzyżowanie z Kościuszki), na wykład pt. "Polacy w Hiszpanii, Albuera 1811". Odbędzie sie on w sali 331 o godz. 11.30. Pewnie, tacy wyjadacze, jak wy niewiele się dowiedzą, ale może... Spotkanie organizuje Sekcja Historii Wojskowości.

: Gość_Zbyszek 3.03.2003, 13:48

Raszyn wyjdzie jako inicjatywa prywatna bez powiązania z żadnym

jaka bedzie cena (w przyblizeniu) ?
ile mapek ?
jaka czesc ksiazki jest poswiecona na samo bitwe i dzialania wojenne a ile miejsca na polityke i "szersze sprawy" ?

Rozumiem ze Albuhera tez bedzie prywatno inicjatywo.
To bardzo dobrze ze ktos ma zapal to robic - juz dawno powinno byc w Polsce ze 20 ksiazek o tej bitwie.
I to bardzo smutne ze Bellona i inni wydawcy piszo o jakichs nieznanych lub malo znanych bitwach gdzie nikt z Polakow sie nie walczyl a milczo o Albuherze.
Wstydzcie sie polscy wydawcy !

: TJK 4.03.2003, 20:30

Nie Zbyszku, seria Bitwy-Kampanie -Wojny jest wydawana przez Bellonę..

* mały rumieniec znika z oblicza Bellony*

: Guest 5.03.2003, 03:46

TJK, obys mial racje z tym rumiencem.
Obys....
I ..... mam nadzieje ze autor, ktokolwiek to jest, nie pojdzie na latwizne jezykowo. Znam francuski wiec bitwa glownie z francuskiego punktu widzenia - lub jak znam angielski no to 90 % zrodel to ksiazki angielskich autorow.
Takiego czegos ja mam dosc.
No ale wszystko moze byc w porzadku - kto wie, Bellona ma kilka bardzo udanych ksiazek.

Pozdrawiam
Zb

: Samosierra 9.03.2003, 23:12

http://www.military-art.com/dhm025.htm
--


Battle of Alburhera by Wollen

Shows the Buff's resolute defense of the colours. By incredible heroism, the colours remained intact but only 85 out of the 728 Buffs survived the battle (16th May 1811).

: Santa 10.03.2003, 10:25

Tak, byłem już na tej stronie. Obrazek niezły. NAtomiast na stronie napoleonguides.com można znaleźć listę oficerów angielskich, którzy zginęli w walkach na półwyspie. Można dzięki temy ustalić, którzy polegli pod Albuerą. Problem jest tylko z 48 pułkiem, którego jeden batalion walczył w jednej brygadzie, a drugi w innej (zapomniałem w której, muszę sprawdzić).

Zbyszku, czy interesują Cię jeszcze straty sprzymierzonych?

: Duroc 10.03.2003, 15:01

Samosierra, chciałbym Ci zwrócic tylko uwagę, że nazwa hiszpańskiego wąwozu, upamietnionego w 1808 r. to Somosierra, przez "o", a nie przez "a".

Pozdrawiam!

: Gość_Zbyszek 10.03.2003, 15:34

Ten obrazek jest dosc znany, i calkiem niezly.
Widac ze Anglicy sa pracowici jak mrowki z pisaniem ksiazek i malowaniem obrazkow z wojen naapoleonskich. I zawsze znajdo cos chwalebnego nawet w momentach gdzie dostawali porzadnie po jajach.

Szkoda ze nie ma ani jednego obrazu Albuhery namalowanego przez polskich artystow. A nasi ulani so wlasnie bezapelacyjnymi bohaterami tej bitwy.
Nic mnie tak nie rozczarowuje i denerwuje o Polske jak brak wiekszego zainteresowania napoleonistyka. A podejscie patriotyczno-heroiczno-placzliwe zaczyna juz nudzic mnie, bo ile można ?

Jak wyobrazam sobie taki obraz polskiego autorstwa z Albuhery ?
Ano nic w stylu: nasi ulani defilujo przed marszalkiem Soultem lub Napoleonem, lub nasi ze smutkiem opuszczajo ojczyzne itp. Tego typu dziel juz mamy sporo i calkiem niezlych.
Ja wyobrazam sobie tak: kilka setek Anglikow rannych lub martwych rozciagnietych na ziemi, garstka angielskiej piechoty panicznie ucieka na tyly, a w centrum obrazu ulani nadwislanscy w kilkoma zdobytymi
angielskimi sztandarami uniesionymi wysoko i potrzasanymi triumfalnie.
Warte podkreslenia w obrazie: marsowe twarze weteranow ulanow, ich mundury zbryzgane krwio, ostrza ich lanc takze pokryte krwio,
porażający srach na twarzach uciekających Anglikow i Hiszpanow.
Calkowita demolka.

: Santa 12.03.2003, 16:56

TAk, tak, piękny widok .
Zwłaszcza te angielskie trupy....
Widziałem obraz Konopki, który dzierży sztandary, ale nie pamiętam czyjego autorstwa.

: Guest 12.03.2003, 20:33

Santa, czy to bylo/jest na internecie ?
Nie rob mi tej wielkiej nieprzyjemnosci nie odpowiadajac na to i nie dajac mi namiarow.
Zb

: Santa 12.03.2003, 23:20

Nie to widziałem w Kujawskim. Może da się przeskanować, ale jest czarno -białe i po tym, co się stało z mapami to już nie wiem o co chodzi. Moi kumle informatycy nie potrafili tego wyjaśnić .

: Gość_Zbyszek 13.03.2003, 00:53

Santa

No szkoda ze czarno-biale. Jednak jakby ci sie chcialo zeskanowac to zaprezentuj nam. Taki obrazek to jest unikat i nieznany na wiekszo skale.

Pzdr

: Duroc 13.03.2003, 16:31

Obrazek istotnie budujący: przedstawia Konopkę i kilku innych ułanów ze sztandarami w rekach.
Widzimy również piechotę (prawdopodobnie francuską). Byc może jest to moment, kiedy Konopka zakrzyknął do Francuzów: "Mes amis! Tenez ferme, la victoire est a nous! Voila les drapeaux que mon regiment seul a enleves!"

Niestety, ilustracja jest podpisana tylko "Francuska rycina z 1812 r.". Szkoda

Pzdr

: Santa 15.03.2003, 20:41

Miałem kiedys tam napsać o źródłach i opracowaniach, z których korzystał Kujawski przy opisie Albuery, a więc:

Alison, History of Europe from the Commencement of the French Revolution to the Restoration of the Bourbons. By Archibald Alison, Edhinburgh-London 1854.

por. Jose Gomes de Arteche y Moro, Guerra de la Independencia. Historia Militar de Espana de 1808 a 1814, Madrid 1868-1903.

N. Ludlow Beamisch, History of the Kings German Legion, London 1823.

A. de Beauchamp Histoire de la Guerre d"Espagne et de Portugal, Paris 1819.

Strictures on Certain Passages of Lieutenant-Colonel Napier's History, London 1831.

William C. Beresford, Fusther Strictures...., London 1832.

Letter to Charles E. Long, London 1833.

A Second Letter to Charles E. Long, London 1834.

Memoires de General Bigarre, Aide-de Camp du Roi Joseph 1775-1813, Paris 1893.

A Prisoner of Albuera. The Journal of Major William Brooke (wydał C. Oman w "Studies in the Napoleonic Wars").

Historical Records of the Thrid Regiment of Foot or the Buffs, London 1839.

Historical Records of the 31st Regiment of Foot, London 1850.

H. R. Clinton, The war in the Peninsula, London 1878.

The Life of John Colborne, Field-Marshal Lord Seato, London 1903.

Memoires of Sir Lowry Cole, London 1934.

John Cooper, Rough Notes of Seven Campaigns in Portugal, Spain, France and Americ, during the years 1809-15, London 1869.

The Dickson Manuscripts. Wydał John Leslie.


Na razie tyle jakby ktoś chciał więcej służe uprzejmie.

: horhe 20.08.2003, 15:35

Panowie mam tu dla Was mapkę:
http://www.napoleonicmedals.org/lith/albuera.htm

: Colbert 29.09.2003, 14:39

W przygotowaniu do wydania jest "Albuera 1811" oraz "Raszyn 1809" wydawnictwa Bellony,mini książka z cyklu BITWY-KAMPANIE-WOJNY. Jest to rozwinięcie zakończonego cyklu Bitwy XX wieku, która moim zdaniem jest solidnie i jasno opracowana.

: Chevau-léger 24.10.2008, 10:12

W najnowszym numerze "Taktyki i Strategii" gra strategiczna Albuera 1811 i artykuł Tomasza Rogackiego:
http://www.taktykaistrategia.pl/?topic=archiwum&content=tis_2_2008